Moje pierwsze Volvo V40. Ogólnie mam w rodzinie Volvo V50 i nowe S60. Niestety te nowsze nie mają zbyt dobrej opinii.
Kupiłem ten samochód w Niemczech. Miałem opory co do koloru (fioletowy akryl) ale po chwili zastanowienia kolor zszedł na dalszy plan. Podobało mi się wyposażenie i to, że wszystko jest sprawne a najbardziej mi się spodobały tylne fotele, które były wyposażone w foteliki dla dzieci. Nareszcie dziecko nie musi siedzieć na teoretycznie bezpiecznych podstawkach wkładanych na siedzenia. Projektant tych fotelików chyba sam nie siedział na nich bo wcale wygodne nie są i bardzo tyłek boli szczególnie jak pokonuje się trasę np do Chorwacji albo Hiszpanii. Ciekawe czy wysiedziałby 15 godzin na plastiku. Tymczasem te fotele mają miękkie siedzisko, oparcie i podstawkę na nogi dziecka. Poza tym łatwo się je składa i rozkłada. Wracając do reszty auta - silnik znany z Renaulta 1.9 DTI. Całe szczęście, że nie DCI. Zastosowano tu normalną pompę paliwa a silnik jest jeszcze robiony przez inżynierów a nie księgowych. Zawieszenie w tym aucie jest chyba pancerne bo przy tym przebiegu nie słychać żadnych odgłosów. Skrzynia biegów mogłaby być nieco precyzyjniejsza. Korozja zaatakowała klapę silnika od spodu. Poza tym nie znalazłem żadnych poważniejszych ognisk korozji. Spodobało mi się też to, że jest klima i szyberdach. Niestety na nierównościach osłonka przeciwsłoneczna szyberdachu brzęczy i denerwuje. Sylwetka auta niby stara a nadal aktualna i bardzo elegancka. Fajne alufelgi, obrysówki na zderzakach, zgrabna sylwetka i przystępna cena. Bardzo fajna opcja dla przeciętnego Polaka, który nie musi mieć w nazwie auta po literce V - literki W.