Dawno nie kupowałem samochodu. Całe wieki. Gdzieś od sierpnia zeszłego roku, więc postanowiłem się poprawić i kupiłem wczoraj.
Sprzedawała miła pani po zmarłym tacie. Auto stało od pewnego czasu w garażu a ja akurat przechodziłem z tragarzami. No i wyjechałem z garażu pozbawiając się gotówki a Pani problemu.
I teraz się zastanawiam po co mi dziewiąte auto kiedy jeszcze nie pozbyłem się kilku planowanych wcześniej.
Nic to. Znowu naprawię, pojeżdżę z pół roku i odsprzedam.
Stan w zasadzie soczysty, 120 tys km oryginalnego przebiegu, rdzy nie napotkano, wnętrze jak nowe.
Ideałem też nie jest, magiel wali jak jehowi do drzwi, opony zasługują na świadczenia emerytalne z ZUS.
Kiedy jechaliśmy z Panią na jazdę próbną to wpadliśmy w malowniczy poślizg przelatując przez krawężnik bo zarzucił tyłem jak baletnica z nadwagą.
I mimo, że tak źle ze mną rozpoczął, postanowiłem dać mu szansę.
W końcu to prawie ostatni rocznik klasycznego czirokeza w najmocniejszej wersji 4.0, 185 koni pod maską a na pokładzie pełne wyposażenie.
Będę dawał znać w ramach postępów prac.
Jutro zaczynamy rwać przekładnię.
Do miłego.