Wzorem ubiegłorocznego wpisu i tym razem podsumuję minione dwanaście miesięcy, a w szczególności końcowe pięć, jeszcze nieopisane na łamach aWc.

Niewątpliwie największym zaskoczeniem 2023 r. było niespodziewane uzyskanie przez żonę prawa jazdy kategorii B, które wymusiło nabycie drugiego auta. To z kolei spowodowało spadek intensywności eksploatacji Dustera. Jednak mimo tego poprzednie cztery kwartały zgromadziły historycznie wysoki przebieg roczny SUV-a, wynoszący od teraz rekordowe 9078 km!

Poza wcześniej wspomnianymi wakacjami na Mierzei Wiślanej, eksploracją województwa łódzkiego oraz wyjazdem do Poznania swoje zrobiły też niedawno odbyte przejazdy lokalne, a także wycieczki do Jarosławek, Łodzi i przede wszystkim do Buska-Zdroju.

Wzmożony kilometraż siłą rzeczy przyczynił się do okresowej zmiany oleju silnikowego wraz z filtrem. Przy okazji pobytu samochodu u mechanika od razu zleciłem naprawę zamka, który permanentnie blokował otwieranie tylnych prawych drzwi Dacii z zewnątrz oraz wewnątrz. Po długiej walce udało się usprawnić zmęczony życiem podzespół, całkowicie niedostępny od ręki na rynku wtórnym.

Inne nadprogramowe działanie stanowił serwis układu wydechowego, a konkretnie poprawa mocowania tłumika końcowego. Partacko wykonana w Niemczech prowizorka przerdzewiała, wydając metaliczne dźwięki podczas pracy jednostki napędowej. Jej usunięcie doprowadziło zaś do rozczepienia się rur i generowania iście rajdowych pomruków. Na szczęście własnoręcznie wyprodukowane obejmy skutecznie rozwiązały cały problem. Dodatkowo przedłużyłem żywotność stalowych elementów konstrukcji malując je srebrzanką żaroodporną.

Niejako w podziękowaniu za kolejny udany etap służby doposażyłem "Eliasza" w bezprzewodową lampkę dotykową, którą umieściłem w schowku pasażera pozbawionym dotąd oświetlenia. Po oryginalnym kloszu od żarówki istniała wyłącznie mało gustowna dziura, a akcesoryjnie dołożony pasek ledowy od samego początku znajomości nie funkcjonował.

Wczoraj prawdopodobnie po raz ostatni wlałem do baku 95-oktanową benzynę oznaczoną symbolem "E5", ponieważ od dziś podstawowa "bezołowiówka" może zawierać w sobie aż 10% biokomponentów – identyfikator "E10".

Przewiduję, iż najbliższa przyszłość przyniesie ograniczone natężenie użytkowania "Daćki", bo całościowy "przelot" nadal będzie dzielony pomiędzy dwa auta. Na ten moment nie widać potrzeby większych nakładów finansowych. Jedyną planowaną wkrótce inwestycją jest wymiana u tapicera spękanego fragmentu skórzanego fotela kierowcy, a w odległej perspektywie zakup dwóch opon wielosezonowych na przednią oś oraz podmiana paska klinowego.

Na koniec pozostaje mi tylko życzyć, aby nasze pojazdy zawsze były w doskonałym stanie technicznym i wizualnym, a każde spędzone za ich kierownicą chwile stały się miłą przygodą oraz relaksem. Wszystkiego najlepszego w 2024 roku!