"Arkadiuszu, jak ja na to czekałam". Kultowy dialog Lodzi z Czerepachem w finale 4. sezonu "Rancza" oddaje prawdę o tym, co design Hyundaia Tucsona z nami zrobił. Zbieramy zęby z podłogi. I mam wrażenie, że za 10-15 lat wciąż będziemy się ekscytować wyglądem tego samochodu.
Natomiast równorzędny VW ID.3, który właśnie zalicza swój spóźniony debiut, dla mnie jest jak pandemia. I koronawirus. A przynajmniej z tym mi się kojarzy 😷🙄. Nieciekawy, przereklamowany, brzydki. I kosztuje nas wyrzeczeń w cholerę. Nie, ani trochę nie jaramy się tym samochodem. Nawet jeśli jazda nim oznacza "inaczej", przyjemniej czy ciszej.

1) W istocie muszę się zgodzić - z każdej strony Tucson wygląda obłędnie. W odróżnieniu od Subaru Imprezy, tu jest "AŻ TAK", że nie chce się wsiadać do auta, lecz ciągle można by na nie patrzeć. Wspaniała cecha, coraz rzadsza w świecie dzisiejszych samochodów. Pamiętam ją w wydaniu Alfy 156 oraz Brery. Ta pierwsza może osiadać na tulejach zawieszenia i przerdzewiałych wzmocnieniach podłogi, ale wciąż jest śliczna. Podobnie mam z oglądaniem Civica "pierwszego ufo" i obecnej Hondy HR-V. Dlatego równie spektakularnych premier bardzo mi w obecnym roku brakowało.
Aż do tego miesiąca.

2) W życiu nie powiesz tego samego i nie przypiszesz komplementów do elektrycznego Volkswagena ID.3. Dziwny comeback jednobryłowego nadwozia minivana, który przecież miał odjechać z własnym pogrzebem, odprowadzony przez kondukt crossoverów. Tylny napęd ma niby stanowić nowinkę, ale nadwozie "tricolore" (czarny dach, srebrne słupki A, B i C oraz reszta w kolorze z palety barw to jakieś niepotrzebne spotkanie. To tak, jakbyś wziął poszycie drzwi z duroplastu Trabanta, dach ze szkła i maskę z aluminium starego Audi A2. W ogóle koncepcyjnie nowy Volkswagen kojarzy mi się z futuryzmem tamtego aluminiowego Audi, które okazało się za drogie: i w zakupie, i w naprawach blacharskich. Nie mówiąc już o trudnościach z obsługą. Wymiana oleju po zdjęciu maski kluczami była jakimś kuriozum.

3) Swego czasu zaśmiewałem się z Wami nad designem Kony - i zdania nie zmienię. Dziwaczny nos wlotu powietrza autorstwa designera Daniela Kim, zwężone lampy w stylu C4 Cactusa umieszczone awangardowo na nie swoim miejscu oraz pokręcone proporcje. Nadwozie małego SUV-a na ekstrawagancje najwyraźniej niezbyt się nadaje. Po liftingu nos przytarto i przypomina jakąś wariację na temat płaszczki, czyli Sting Raya.
Co innego Tucson. Udanego poprzednika naśladuje proporcjami i przede wszystkim urozmaica designem. Spójrzcie na taliowane boki i błotniki - linie mijają się i nagle spotykają w okolicy klamki drzwi przednich. Nadkola nie są optycznie okrągłe, lecz trapezowo wielokątne. Podobnie jest w Jeepie Cherokee czy Toyocie RAV4, ale tu jednak lepiej i odważniej. Tylne lampy to jak ukłon w stronę współczesnego Mustanga spod ołówka Kemala Curica, oczywiście inspirowanego tym pierwszym - prawdziwym, z ery Coke Bottle.
Linia trzeciego okienka została podkreślona listwą chromowaną, która tworzy żaluzję razem z listwą okna tylnej klapy w fortepianową czerń. Nie lubię tych akcentów w designie, ale tu się całkiem smacznie gryzą i ciekawie wyglądają.
4) Najlepszy jednak jest przód Hyundaia. Tworzący kaskadową żaluzję, zgodnie z trendem wygenerowanym przez zespół Thomasa Buerkle i Petera Scheyera. Ci goście znają się na swojej robocie. Lampy z dodatkowym motywem LED-owych sierpów (jak w alufelgach Civica!) ułożone są "fiuturystyczne" i wyglądają obłędnie w ciemnościach. "Pływający" grill bez nich jest nadzwyczaj kwadratowy, ale jednak tego nie widać. Dolny wlot zderzaka i jego siatka mają kształt obróconego skrzydła, równie ciekawego jak w Civicu VIII. Super!
No i te światełka pozycyjne. W zderzaku naznaczonym przez ostre cięcia normalnie mielibyśmy jakąś atrapę wlotu powietrza, jak w Mercedesie AMG. Tu mamy żarówki, jak w Konie.
5) Ogólnie to fantastyczne, że brand design Hyundaia nie pozwolił być zbyt podobnymi do siebie - ani rodzinie crossoverów, ani "zwykłym" modelom od klasy miejskiej (i10) do wielkiej limuzyny (Genesis). Kurde, szanuję Hyundaia również i za to. Czapki z głów.

A Volkswagen ID.3 niech się podoba komu chce. Na pewno zaś nie mi.