Taka już kolej rzeczy, że - jak mawiali starożytni Rzymianie - sic transit (via). Tak przemija droga, wszystkie cztery koła kręcą się dzielnie. Licznik zapamiętuje, a dziennik kosztów na portalu pomaga zorientować się w pomiarach spalania (wspominałem już, że "bida edyszyn" nie ma pełnowartościowego komputera pokładowego).
Niecałe trzy lata pozwoliły przekroczyć odcinek oznaczony liczbą 50 000. A zwyczaj każe zrobić małe podsumowanie pokonanego odcinka.
Jedna spalona żarówka migacza lampy przedniej, spowodowana przez wybiegnięcie na środek drogi młodego zwierzaka. Ucierpiały nieznacznie zaczepy lampy i ramka tablicy, a na zegarach pojawiła się ikonka żarówki z charakterystycznym "ping".
Zauważyłem też, że przy mokrej aurze i po dłuższych przestojach autko lubiło jesienią i zimą kaprysić przy zapalaniu. Dwa-trzy dni i kręcenie rozrusznika było dłuższe niż zwykle; po ok. tygodniowym - trzeba było kilka razy wyjmować kluczyk, krótko czekać i używać sztuczek dla wybudzenia śpiocha. Nigdy jednak nie potrzebował kabli rozruchowych czy prostownika. Głównym podejrzanym będzie oczywiście cewka - jeśli spróbuje znów się "fochać", złota rączka się nią zajmie.
Jednorazowe pozostawienie na dłużej Fabii z zaciągniętym ręcznym też poskutkowało zablokowaniem tylnego prawego koła. Coś się zapiekło i do dziś w garażu pozostały wstydliwe ślady opony .
A propos kół - totalną większość trasy Skoda dała radę przejechać na czterech własnych. Oczywiście zimowych zimą, letnich latem. Raz jeden owo "piąte koło u wozu" dowiodło, że opłaca się je wozić . Gwóźdź programu utkwił w tylnym prawym (a jakże!); na szczęście szybko spacyfikowany i wysłany w niebyt.
Co jeszcze? Zachlapaną komorę silnika błotem zrzucamy na karb skąpstwa fabryki. Płytę chroniącą silnik można sobie dokupić w ASO za 1000 złotych. Ja wolę dokupować paliwo. Poza tym brudzą się jasne obicia siedzeń - boczki są ciemnoszare, ale środek oparcia i siedziska pokrywa dość tanie i jasne obicie tapicerskie.
Lakier? Niemetalik czy metalik, wszystko jedno. Jest wrażliwy na uderzenia kamyków i nosi już parę siniaków na masce. Na tylnym zderzaku drobny ślad obcierki parkingowej - subtelny, ale oczywiście sprawca nie zostawił numeru swojej komórki czy choćby przeprosin.

Po tym przebiegu trzeba oddać Fabii co cesarskie - nie zawiodła w podróży, nie nosi też śladów zużycia na zewnątrz i w środku. Wspomniane uwagi wynikają z trudów eksploatacji - "gumy i gwoździ", których żołądek człowieka nie strawi ani samochód nie zniesie. Zwierzyna czy warunki pogodowe nie zależą od auta, ale dzielnie je przecież zniosło. Cewka i "aku" będą pod wnikliwą uwagą, ale są przecież sprawne.

No i najważniejsze - proste, szczere i uczciwe autko z tej Skody . Doceniam ją za to. Może sobie być wizualnie wyprana z emocji, ale emocji negatywnych nie wzbudziła wobec siebie najmniejszą nawet awarią. Stąd nie otrzymuje ode mnie punktów ujemnych za usterkowość (to plus). Dobrze też znać jej jeden potencjalnie słaby punkt - okolice zapłonu

P.S. Udało się dołączyć zdjęcia, choć miałem z tym długotrwałe problemy. Zamiast uśpienia AdBlocka wystarczyło... zmniejszyć rozmiar zdjęcia