Po takich oto drogach jak poniżej widzicie na fotkach przychodzi mi jeździć Francą w okolicach Warszawy. Padający śnieg nie jest tu problemem, bo odkąd spadł nie przybywa go już zbyt wiele, a istotnym czynnikiem pogarszającym sytuację jest wiejący wiatr, który nawiewa biały puch z pól prosto na drogi tworząc zaspy. Zaspy potrafią osiągać wysokość wzrostu dorosłego człowieka. Dzięki temu codzienna trasa długości 25km zajmuje od godziny do ponad dwóch dwa razy dziennie. O ile same warunki znacząco czasu przejazdu nie wydłużają to już przesadna ostrożność kierowców niepotrafiących poprawnie ocenić sytuacji i warunków w jakich przyszło im jeździć już tak. Jeżdżą bez zastanowienia jakby w ogóle nie potrafili dostosować stylu jazdy do warunków. Tam gdzie można pojechać trochę szybciej, jadą wolno, by za chwilę rozpędzać się tam gdzie powinni przynajmniej zdjąć nogę z gazu. Hamują i przesadnie zwalniają w głębokim śniegu, by za chwilę w nim utknąć. Widząc kawałek czarnego asfaltu szybko przyspieszają nie mając świadomości iż jadą praktycznie po lodzie i zaczyna się panika gdy nacisną pedał hamulca, a światłą stopu poprzedzającego auta zbliżają się z zastraszającym tempie. Wtedy to już głupieją całkowicie unikając stłuczki. Walą w krawężniki, wjeżdżają w zaspy a nawet ni pas przeciwległy niezależnie od tego czy coś jedzie z przeciwka, czy nie. A wystarczy skoncentrować się na jeździe, spróbować wyczuć auto i obserwować co robią inni. Jeżdżą po prostu mechanicznie i bez zastanowienia. Już nie wspomnę o wyjeżdżaniu z bocznych ulic prosto przed nadjeżdżające auta jakby to było lato i ciepły asfalt. Wtedy zaczyna się kłopot bo w panice dodają gazu ile mogą i w efekcie rozpędzają się jeszcze wolniej zrywając przyczepność i obracając kołami w miejscu. Totalny brak zrozumienia sytuacji i ignorancja. Strach dzieci z domu do szkoły wypuszczać, żeby ktoś im krzywdy nie zrobił... Szerokości!

Tutaj możecie obejrzeć efekty takiej bezmyślnej jazdy:

http://www.autocentrum.pl/awc/motoblogi/marcingp/dzwon-i-typy-kierowcow-7193/