Przedstawiam Wam Pietrka. Białego furgona, ktory na starość też chce jeszcze "pożyć".
To była fascynacja od pierwszego wejrzenia. Małe miasteczko Buxy u zbocza winnicy w Burgundii w centrum Francji. Dom rodzinny mojej żony. Otwieramy garaż i oczom mym ukazuje sie śmieszne i zarazem piękne auto. Własność Pierre'a, ktory w latach aktywności zawodowej (gdy ja w brzuchu mamy sie obracałem) dowozili nim zepsute pralki i lodówki do swojego warsztatu. Samochód był użytkowy, silny i wzorowo pracował przez kolejnych 25 lat. Właściciel poszedł na emeryturę i Pietrek wraz z nim. Człowiekowi sił brakło, by pracować, ale wierne auto szkoda było za grosze sprzedać. Co roku wiec, Pietrek odwiedzał warsztat, zdawał pomyślnie testy i dla rozruszania przegubów przejeżdżał kilkadziesiąt kilometrów. Tak doczekał roku 2011 kiedy spotkałem go po raz pierwszy. Dwa lata pózniej dostałem go w prezencie ślubnym od teścia, Pierre'a z Buxy, ktory ze łzami w oczach rozstawał sie ze swym kompanem. Kilka dni pózniej, wyruszyliśmy Pietrkiem w naszą podróż poślubną, ale o tym napiszę innym razem...