I ktoś by pomyślał, że to było miłe spotkanie. W rzeczywistości było wprost przeciwnie!
Dawna sprawa, dokładnie 10.01.2022 wracałem z Krakowa do domu. Jechałem powoli, bo trochę odzwyczaiłem się od jazdy po dużym mieście. W pewnym momencie w bocznej osiedlowej i podporządkowanej drogi wjeżdża na mój pas Adam … Opel Adam, który prowadziła młoda dziewczyna, powiedziałbym dziecko! Jedzie i jakby mnie nie widziała, nawet nie zwolniła, choć jej prędkość oceniam na 20km/h. Myślałem, że w końcu mnie zobaczy i się zatrzyma, ale nic podobnego … bez nijakiej pokory dla siwej głowy ładuje mi się w bok .

No i mamy zonk! Młoda jedzie autem matki, prawko ma od 2 lat, ubezpieczenie OC jej nie uwzględnia. Nie mój problem. Wysiadam, patrzę, słabo to wygląda. Mówię, że spisujemy oświadczenie sprawcy kolizji i wspólne oświadczenie o zdarzeniu drogowym. Widzę, że jej auto bardziej poszkodowane niż moje. U mnie chyba tylko obcierka bez żadnych wgnieceń. Trochę mnie to uspokoiło. Dziewczyna spanikowana, na granicy płaczu dzwoni do matki i przekazuje mi telefon. Matka prosi by … nie krzyczeć na dziecko! Kobity to mają problemy! Pół godziny pisania i konsultacji telefonicznych i po sprawie.

Wieczorem wysłałem zgłoszenie szkody do ubezpieczyciela, nazajutrz kasa z Adama OC na koncie. I tylko co teraz zrobić, żeby przywrócić Picadorowi piękny wygląd? Na drugi dzień auto jedzie na myjnię, żeby można było ocenić lepiej straty. Nie jest źle, powierzchowne zadrapania, kilka głębszych rys, ale nie widać podkładu. Jest dobrze Biorę pastę polerską i polerkę. Zabawa trwa kilka godzin, bo nijakiej wprawy w tym aspekcie nie miałem. Potem wosk i znów polerka. Drzwi wyglądają jak nowe. Na szczęście obyło się bez lakiernika, więc radocha tym większa.

I tak z wielkiej chmury mały deszcz, czego i Wam życzę w takich sytuacjach