Po zakończeniu opisywania moich motoryzacyjnych wspomnień przyszedł czas na podsumowanie.
Nigdy nie należałem do ludzi zamożnych więc zawsze kupowałem tanie samochody,wszystkie za wyjątkiem Syreny i dwóch Fiatów 125p były autami nastoletnimi.Mimo że jeżdziłem nimi w dalekie trasy prawie nigdy nie musiałem naprawiać ich na trasie(wyjątkiem był pęknięty resor w przeciążonym 125p(pierwszym) podczas jazdy w górach). Wszystkie auta naprawiałem i serwisowałem samodzielnie,na warsztat udawałem się tylko w celu ustawienia geometrii przednich kół,no i oczywiście w celu wymiany i obsługi ogumienia.
Prawie wszystkie moje auta znajdowały kolejnych właścicieli,na niektórych udawało się nawet zarobić. Rozebrałem na części a potem zezłomowałem pozostałości pierwszego Rekorda i drugą Setkę(diesel).
Teraz mając już swoje lata z łezką w oku myślę o tym co minęło,dziś łatwiej jest kupić,naprawić samochód,ale koszty przejazdów są wielokrotnie wyższe niż przed laty zwłaszcza przeliczając je na ceny płodów rolnych.
Co będzie w przyszłości nie wiadomo,obawy budzą pomysły wprowadzenia podatku(ekologicznego)od starszych aut który uderzy w takich jak ja.Ciekawe jakie będą stawki, w Niemczech właściciele starych aut z silnikami 2.0 z katalizatorem płacą 135 Euro/rok,a u nas?
Jeśli stawki będą podobne to wolałbym jeżdzić starszym ,prostym autem pozbawionym nadmiaru zawodnej elektroniki niż kilkulatkiem którego koszty ewentualnych napraw mogą być nie do zaakceptowania,zresztą pożyjemy,zobaczymy.Pozdrawiam wszystkich którzy przeczytali całość.