Witam wszystkich goszczących na tej stronie ,z racji upływającego ćwierćwiecza od początku mojej przygody z motoryzacją postanowiłem podzielić się wspomnieniami z szanownymi użytkownikami AwC .Jeśli kogoś to nie interesuje może po prostu opuścić tę stronę,pozostałych serdecznie zapraszam.
Z racji obfitości materiału,by was nie zanudzić napiszę kilka części.
Moja motoryzacyjna przygoda zaczęła się w 1986 roku,gdy Ojciec zakupił nowy ciągnik,co to było za przeżycie,jeżdziliśmy nim wszędzie,ja najpierw z boku,a od sierpnia 1987,gdy zdobyłem prawko za kierownicą,miałem wtedy 17 lat.Czasem jeżdziłem pożyczonym od Wujka maluchem,jaka to była radość.
W sierpniu 1988 kupiliśmy nasze pierwsze auto Syrenę 105l z 1979r,od razu zarejestrowana została na mnie.Wielka radość trwała krótko,pierwsza awaria nastąpiła następnego dnia po zakupie,potem nie było lepiej, w tym aucie psuło się wszystko były problemy ze zdobyciem części zamiennych,trzeba było jeżdzić autobusem do okolicznych miast.Ale jeżdziła,nawet udało się dwa razy pojechać do Opola(310km),gdzie po wojsku zamieszkał mój starszy brat.
W marcu 1990r ze względu na awaryjność Syrenki i niski komfort jazdy zakupiłem Fiata 125p z rocznika 1976 .Silnik 1,5 litrowy znacznie lepiej radził sobie z pokonywaniem dalekich tras(głównie do Opola),ale niestety awarii nie brakowało,w ciągu 2-letniej eksploatacji naprawiane było prawie wszystko,prócz chyba tylnego mostu.Nie mniej jednak zawsze wracał z trasy o własnych siłach.Niestety spustoszenia wywołane korozją i chęć posiadania młodszego auta zmusiły mnie do wymiany samochodu.
Znów w marcu roku 1992 kupiłem następnego "dużego Fiata",tym razem rocznik 1986,w wersji 1,5ME,czyli silnik z Poloneza i 5-cio biegowa skrzynia.Po naprawie przedniego zawieszenia przejechałem nim ponad 30 tys.km,w ciągu 11 miesięcy.
To auto naprawdę dobrze jeżdziło,nie straszne mu były dalekie nawet bardzo dalekie trasy.Latem 1992 roku wybraliśmy się z Bratem i jego rodziną do rodziców Bratowej mieszkających w Dusseldorfie(ok.650km od zachodniej granicy).W poszukiwaniu pracy zjeżdziliśmy wiele kilometrów na południe(Kolonia,Bonn,Koblenz,Aachen).Po znalezieniu pracy dojeżdżalismy codziennie 120km od Dusseldorfu,czasem spaliśmy w aucie we trzech(och ta młodość,mieliśmy fantazję).Autko nigdy nas nie zawiodło,ale zachciało się czegoś młodszego.
Rok póżniej kupiłem ostatniego mojego 125p,rocznik 1989,grudzień czyli nieco ponad 3 lata.Tym razem trafiłem na bubla,po wymianie oleju rozsypał się silnik.Po kapitalnym remoncie jeżdził całkiem nieżle,kilka razy byliśmy nawet w Szczecinie(400km ) gdzie młodszy Brat odbywał służbę wojskową,też nigdy nie zawiódł w trasie ale to nie było to co poprzednik,więcej palił,był mułowaty nie można było nic na to poradzić.Po kilku miesiącach w pażdzierniku 1993 postanowiłem znowu zmienić samochód,tym razem na zachodni,diesel ale o tym póżniej.cdn.