Po 5 miesiącach znajomości z "Peżokiem" i wspólnym przebyciu 1700 km nadszedł czas, w którym niezdrową ekscytację zaczęło zastępować racjonalne myślenie pozwalające obiektywnie ocenić wszystkie jego aspekty.

Na szczęście chłodna analiza blacharsko-mechaniczna pojazdu utwierdziła mnie w słuszności dokonanego zakupu, gdyż lista wykrytych mankamentów obejmowała zaledwie jeden feler – fragmentarycznie odstający zderzak.

Korzystając z kilku dni urlopu postanowiłem bliżej przyjrzeć się problemowi, by usunąć mocno drażniący mnie defekt. Wskutek oględzin wnęki koła odkryłem szalenie chałupniczy patent montażu obudowy kształtownika powodujący niedokładne spasowanie tylnych elementów nadwozia.

Żeby poprawić ten stan rzeczy wszcząłem poszukiwania metody, która w mało inwazyjny sposób przywróci autu idealny wygląd. Wybierając spośród kilku różnych opcji ostatecznie zdecydowałem się wykonać dodatkowe zespolenie zapobiegające sprężynowaniu plastykowego komponentu.

Przy okazji tego pomyślnie zakończonego zabiegu usunąłem także dwie inne niedoskonałości. Wypiętą z zaczepu materiałową osłonę nadkola przytwierdziłem fabrycznym klipsem. Zaś zsuniętą z tłoczyska tulejkę ochronną przymocowałem do amortyzatora opaską zaciskową.

Dzięki niewielkiemu nakładowi pracy uzyskałem bardzo satysfakcjonujący efekt skłaniający mnie do dumnego spoglądania na własną "207-kę".