...I znowu duch na ulicach Warszawy... Żwirki i Wigury... Aleja, która łączy centrum miasta z lotniskiem (dziś zwanym F.Chopina). I gdyby nie przystanek MZA, scena jakby żywcem wzięta z końca lat 70-tych...

Dyrektor Fabryki, albo i Zjednoczenia, a może dandys z artystycznej śmietanki lub oficer Służby Bezpieczeństwa mknie swoim sportowym autem w stronę Okęcia... Może jedzie odebrać kogoś wracającego "z terenu", albo z delegacji na spotkanie RWPG, a może po odbiór kogoś wracającego z podróży do "drugiego obszaru płatniczego"... Auto na zdjęciu to nie porsche Maryli Rodowicz, ale montowany na Żeraniu - Fiat 127.

Oznaczone literką "p", samochody te były synonimem czegoś więcej niż duży fiat, czy maluch. Tak, tak, taką namiastką sportowych wrażeń...

Ten widoczny na zdjęciu egzemplarz wygląda niemal tak, jakby na Okęcie pędził wprost z hali montażowej na Stalingradzkiej (dziś Jagiellońska)... Piękny, żółty, lakier, nawet zdaje się taki, jak firmowo malowane były Fiaty 127... czy to nie "yellow bahama"? Felgi obowiązkowo szare. Wszystko wypolerowane i odnowione... W lakierze można się przeglądać... Zderzaki i dekle, a nawet korek wlewu paliwa błyszczą chromem. Podobnie jak znaczek na tylnej klapie bagażnika...

Tak naprawdę, wszystko niemal jak w latach 70-tych. Chociaż detale wskazują, że to auto pochodzi bardziej z lat 80-tych. Lusterko boczne, choć stylowe i nawiązujące wzorniczo do minionej epoki, nie było standardem w latach 70-tych... Także numery rejestracyjne - choć czarno białe - są późniejsze... Te gierkowskie powinny być metalowe... i mieć dwie litery oraz 4 cyfry... np. WB 5921. Brakuje też prawdopodobnie - niewielkiego, białoczerwonego, prostokątnego znaczka "licencja FIAT" umieszczanego zwykle za przednim kołem nieco powyżej dolnej krawędzi drzwi...

...ale tego nie dojrzałem. Fiacik zwinnie i szybko oddalił się w stronę Okęcia... Tak jakby to było za Gierka...