Ku mojemu niezadowoleniu, producenci aut coraz bardziej wpisują się w proekologiczny trend. Nie chodzi mi nawet o to, że motoryzacja straci swój urok, poprzez masową fabrykację nijakich "meleksów". Obawiam się, iż w tym szalonym pędzie za maksymalnym ograniczaniem emisji spalin, posuną się oni zbyt daleko, co w pewnym momencie odbije się czkawką na bezawaryjności samochodów. Już dziś słychać powszechne narzekania użytkowników pojazdów z filtrem cząstek stałych, a to dopiero preludium. W końcu niedługo skończą swój żywot pierwsze baterie w autach z napędem elektrycznym, które będzie trzeba jakoś zutylizować i zastąpić kolejnymi (bardzo drogimi) ogniwami. Być może się mylę, ale nie wierzę też w trwałość silników Diesla, sprzężonych z systemem "Start & Stop". Popularnie wiadomo, że motory te "nie lubią" ciągłego odpalania i gaszenia, a w takiej konfiguracji są na to niestety skazane.

Druga, mocno spiskowa teoria podsuwa mi myśl, iż są to celowe zabiegi wielkich koncernów, mające na celu zabicie rynku samochodów używanych. Za kilkanaście lat nikt roztropny nie skusi się na zakup z tzw. drugiej ręki, gdy potencjalne koszty utrzymania eksploatowanego wcześniej auta, będą kilkukrotnie wyższe, niż jego wartość.

Jakie jest Wasze zdanie na ten temat? Również uważacie, że my (kierowcy) jesteśmy traktowani jak króliki doświadczalne, które z własnej kieszeni pokryją wszelkie niedociągnięcia technologiczne nowatorskich rozwiązań?