Witam,

czy zastanawialiście się kiedyś jak to się stało, że Subaru słynie z czteronapędowych osobówek?

Jakim cudem mała, japońska firemka niespodziewanie stała się synonimem ultraprzyczepności na śniegu/szutrze/deszczu?

Jak się okazuje, ciężka praca i wielkie ambicje nie zawsze są gwarancją sukcesu.

Porzebna jest jeszcze odrobina szczęścia.

Cała historia zaczyna się w roku 1970 w siedzibie Tohoku Electric Power Co. - dostawcy energii elektrycznej w pólnocnej Japonii.

Nadchodził czas wymiany floty samochodów służącej pracownikom TEPCO na dojazdy do uszkodzonych linii elektrycznych.

Dotychczas używane Toyoty Land Cruiser dawały sobie rady w trudnym terenie, ale zbierały kiepskie recenzje w kwestii komfortu i ekonomiczności.

Wybór padł na przednionapędowe Subaru FF-1.

W tamtych czasach większość japońskich aut tej klasy była nadal tylnonapędowa, zaś w Subaru silnik, a nawet koło zapasowe obciążały (przednią) napędzaną oś dając szansę na lepszą przyczepność w trudnych warunkach.

Pewnego dnia, członek zarządu TEPCO będąc w siedzibie Fuji Heavy Industries zadał pytanie: czy nie możnaby zastosować dodatkowo napędu tylnej osi w FF-1.

Zdecydowano się wówczas na zainstalowanie dyferencjałów i tylnej osi z Datsuna 510 (Nissan był akcjonariuszem Subaru).

Typ nadwozia jaki wybrano to kombi i tak powstało Subaru FF-1 AWD - a zarazem wzór na Subaru Imprezy.

Mimo zbliżającego się końca cyklu produkcyjnego modelu, FF-1 AWD pozostało w produkcji nieco dłużej.

Reszta to już samo życie...

Jest jeszcze jedna ciekawostka, jedyny z ośmiu (pierwsza seria) zamówionych przez TEPCO współcześnie istniejących FF-1 AWD został zniszczony podczas tsunami w 2011.

Wielka strata dla historii Subaru jak i całego świata motoryzacji.