Witam,

nie od razu Rzym zbudowano.

Nie od razu da się kupić porządny samochód używany, a jeszcze trudniej jest zrobić to tanio (każdy by tak chciał).

Półtora miesiąca.

Tyle zajmuje mi średnio szukanie auta w Polsce.

Podobnie było z Peugeotem.

Na całe szczęście niezbyt się najeździłem, bo "Mirka" da się zdemaskować przez telefon.

Jedna z okazji uciekła mi sprzed nosa - jadąc z Opola do Wrocławia na wysokości Oławy na A4 sprzedawca zadzwonił, że Roomster poszedł - a szkoda bo miał "panoramę".

Przyszło czekać kolejny miesiąc.

Pomysł zakupu Dacii jakoś sam umarł.

Pojawił się pomysł na Hondę Jazz, ale niestety "Mirki" zwęszyły już koniunkturę na proste Japończyki.

Ciężko znaleźć coś, co nie tonęło we Francji pół roku temu

Ale jest.

W końcu.

1.4, w manualu, 85 albo 86 koni. 150kkm.

Żadne tam TSI czy TDI, za to po lifcie z nową mordką i przyjemniejszym wnętrzem.

Od pierwszego właściciela, z pełną historią - choć niestety z górnych widełek cenowych, ale jak to mówią: tanie mięso psy jedzą.

Škoda "Romek" Roomster

Klima chłodzi, nagrzewnica grzeje, szybki chodzą góra-dół. Nic nie stuka, nic nie puka

W porywającym kolorze srebrno-srebrnym na stalowych felgach - ale to zaleta, bo matka chętnie jeździ po krawężnikach.

Oby służył jak najdłużej.

Taka refleksja na koniec.

Zarówno podczas szukania Peugeota jak i Škody, mój dobry kolega równolegle poszukiwał dla mnie samochodu w Niemczech.

Więcej przyzwoitych ogłoszeń i samochodów uświadczyłam po prawej stronie Odry.

Czy to tylko moje odczucie, czy zmiana stanu rzeczy?

Jakie wy macie doświadczenia?