Patrząc z perspektywy czasu dochodzę do wniosku, iż mój związek z portalem nie jest efektem miłości od pierwszego wejrzenia. Mało tego, premierowa styczność z nim wywołała we mnie negatywne odczucia, które na długo zdyskredytowały go w moich oczach. Skomplikowany interfejs, bezsensowność niektórych rozwiązań i nieprzejrzyste statystyki paliwowe były wtenczas elementami, rzucającymi cień na pozostałe funkcje serwisu.

Kto wie, czy nie miałbym takiej opinii o aWc do dziś, gdyby nie mój kuzyn, który zarejestrował tutaj swoje auto. Chcąc obserwować perypetie jego pojazdu, coraz częściej wpisywałem w wyszukiwarkę frazę "autoWcentrum", nie bacząc na wcześniejsze uprzedzenia.

W rezultacie tego, powoli zacząłem akceptować charakterystykę portalu oraz sukcesywnie zmieniać zdanie o nim. Bez wątpienia największa przemiana dokonała się w kwestii mojego podejścia do lektury dzienników pokładowych. Po kilku miesiącach okresowej wizytacji serwisu, nie traktowałem ich już jako grafomanię niedouczonych dyslektyków, ale ciekawe źródło wiedzy motoryzacyjnej.

Co więcej, właśnie możliwość uwieczniania wydarzeń eksploatacyjnych stanowiła główny powód, dla którego 6 lipca 2010 r. założyłem tu konto. W końcu rzetelnie prowadzone wpisy są równie dobrym nośnikiem informacji o przeszłości samochodu, jak na przykład książka serwisowa. Te zaś w każdej chwili mogą pozytywnie zaprocentować i przełożyć się między innymi na uzyskanie większej kwoty przy odsprzedaży auta.

Niemniej nie traktuję aWc wyłącznie w sposób przedmiotowy. Darząc je ogromną sympatią, staram się mu poświęcać wiele uwagi oraz przyczyniać się do jego rozwoju. Nigdzie indziej bowiem nie spotkałem tak licznej rzeszy internautów, tworzących jedyny i niepowtarzalny w swoim rodzaju klimat, dzięki któremu chce się być aktywnym uczestnikiem cybernetycznej społeczności.

Zatem w pierwszą rocznicę mojego członkostwa nie pozostaje mi nic innego, jak życzyć sobie i innym kolejnych mile wspólnie spędzonych chwil.