Świetne autko...
Fiata Uno kupiłem w 2008 roku jako moje pierwsze autko. Wcześniej jeździłem samochodami od rodziców, czy kuzyna.
Po niedługich poszukiwaniach taniego samochodu wybór padł na Uno. Autko które już znałem, którym już kiedyś jeździłem, z silniczkiem najlepszym z możliwych, paliwożerny o sportowym zacięciu 1.4 z mocą 75 KM. Autko miało jeździć i to sporo. Tak też było, chociaż szczerze mówiąc warsztaty też nie były mu obce. W ciągu roku zrobiłem nim troszkę ponad 20 000 km. Z moją nogą nie jeździł wolno, czym troszkę mu zaszkodziłem, niestety ale po pewnym czasie wyszła wypadkowa przeszłość Unusia. Do tego doszło upalne lato i nadszedł koniec. Awaria układu chłodzenia doprowadziła do uszkodzenia UPG, spore koszty. Błędem było że wziąłem się sam za naprawę i niestety Unusia już nie ma, bo z każdą chwilą wychodziło coś nowego i naprawa była nieopłacalna.

Co do wyposażenia tego samochodu:
-Pełnowymiarowe koło zapasowe;
-Coś jakby klima bo nawet latem jak się puściło nawiew to leciało chłodne powietrze;

Moje modyfikacje:
-Panel środkowy zmieniony na biały;
-Miejsce na karty w osłonce przeciwsłonecznej;

Przebieg na odejściu:
122000 km