Po blisko dwóch miesiącach snu zimowego, przyszła pora na budzenie mojej Brerki. Postój trwał od 15-go stycznia, a od 28-go bez akumulatora.

Kiedy z żoną wchodziliśmy na parking, podeszła do nas pani z parkingu z informacją, że jest kupiec na moją Brerę. Prosił ją, żeby mi przekazała jego wizytówkę. Myślałem, że jest to gość, który 2 miesiące temu podszedł do mnie na stacji benzynowej jak tankowałem Alfę, i dał mi swój numer w razie jakbym chciał ją sprzedawać. Okazało się, że to zupełnie kto inny. Nieźle. Czyli teoretycznie mam dwóch potencjalnych kupców na moje niesprzedawalne auto, hehe.

Za chwilę po raz pierwszy od długiego czasu otworzyłem drzwi mojej belli, której wnętrze było wyścielane gazetami. Gazety świetnie się spisały, w środku auta nie zauważyłem nawet najmniejszej kropelki wilgoci, a gazety tak idealnie suche nie były - tak więc znakomicie spełniły swoje zadanie.
Następnie szybka akcja podłączania akumulatora. Sprawdzenie poziomów płynów, a także ciśnienia w oponach. I wreszcie z szybszym biciem serca próba uruchomienia silnika. Pierwsze podejście idealne, i bez najmniejszego zająknięcia.

Pierwsza przejażdżka po zimowej przerwie była króciutka, i w całości miejska. Nawet załapałem się na spory korek. W sumie przejechałem 23 km z fascynującą średnią prędkością 20 km/h. Po powrocie na parking postanowiłem dokładnie pomierzyć i dopompować koła. W czasie tej miejskiej jazdy ciśnienie wzrosło o zaledwie 0,1 bara. Dopompowałem tak, że wszystkie mają teraz idealnie takie samo ciśnienie.
Pomierzyłem jeszcze głębokość bieżnika. Przednie opony mają po 6,1 mm, a tylne 6,7 i 6,8 mm.

Tak więc witaj wiosno, sezon rozpoczęty!