Nazwa brzmi dumnie, więc i oczekiwania miałem duże. Dzień był bardzo upalny. Po pracy samochód umyłem, zatankowałem jak zwykle V-Power pod korek i wyruszyłem w drogę do Wrocławia. Zajęcia odbywały się w godzinach 17-20. Informacja przy zapisie kilka dni wcześniej (koszt 250PLN), że jest 7 kierowców. Na dzień dobry okazało się, że na torze będą odbywały się równocześnie 3 kursy - kurs jazdy dla Pań, kurs instruktorów techniki jazdy i nasz kurs jazdy rajdowej. To nie zapowiadało niczego dobrego. Okazało się także, że na moim kursie jest (na szczęście) tylko 5 kierowców włącznie ze mną, w tym: BMW 320, Suzuki Swift Sport, Alfa Romeo Mito i Ford Mondeo kombi TDCI. Będzie ciekawie.

Pierwsze ćwiczenie, przejazd toru z paroma zakrętami i po mokrej macie poślizgowej. Wpierw przejazd zapoznawczy, później właściwa jazda. Część kierowców gubi się parę razy więc ciężko porównywać czasy. Ćwiczenie ciekawe, ale nasuwa się jedna myśl - za mało, za krótko! Zrobiłem chyba tylko 4 okrążenia ... I już następne ćwiczenie, inna konfiguracja toru - mniejszy, mniej skomplikowany. Znów parę okrążeń z podawaniem czasu i przechodzimy do następnego ćwiczenia (bo ktoś inny potrzebuje akurat tego fragmentu toru). W międzyczasie podsuwane są wskazówki teoretyczne. Moja ulubiona - "jedź wolniej, szybciej dojedziesz". Znów - MAŁO! Na pocieszenie załapałem się na przejażdżkę z instruktorem (Andrzej Słowiński) jego Subaru Imprezą. Wrażenie nieprawdopodobne, trudne do opisania - po prostu trzeba przeżyć. Ale znów - mało! - zanim ochłonąłem z szoku i zacząłem coś przyswajać, jak jechać, już po przejażdżce. Następny punkt programu. Teraz ćwiczymy zakręty na ręcznym, ale kto zaczynając od zera zrobi 270 stopni ... dlatego upraszczamy i ćwiczymy tylko 90 stopni, a i to średnio nam wychodzi. Na to poświęcamy ładne ponad pół godziny, w tym czasie instruktor zabiera na przejażdżkę jakiś znajomych, a nad nami czuwa młodszy pomocnik. To ćwiczenie nie za bardzo mi się podoba - może dlatego, że mi nie wychodzi...

Wreszcie docieramy do ostatniego ćwiczenia. Jazda na dochodzenie - dwóch kierowców startując w 2 różnych punktach toru i jadąc w tym samym kierunku próbuje się dogonić. Jedziemy po 3 okrążenia. Napompowany ponad 2h zajęć daję z siebie wszystko, i choć zmęczenie też zaczyna dawać o sobie znać, za każdym razem udaje mi się trochę poprawić czas.

Koniec zajęć. To już? Przecież dopiero zaczęliśmy ... Z opon ubyło parę milimetrów bieżnika, felgi parzą, w baku pustki. Wiem, że jutro będę miał zakwasy na ramionach i odczuję poobijane kolana. Jestem trochę zły, że tyle czasu zmarnowaliśmy przez parę drobiazgów - niedokładnie wyznaczony tor, nie do końca wyjaśnione zasady itp. Dałoby się zrobić co najmniej kilka kółek więcej. Pomimo tych kilku niedociągnięć organizacyjnych, warto było. I jak tylko będę mógł, wrócę tam znów. Bo wciąż mi mało