Sygnalizacja świetlna jest nieodłącznym elementem każdego dużego miasta, bez niej ruch drogowy pogrążył by się w totalnym chaosie. Nie da się pominąć takich zalet jak bezpieczeństwo czy dbanie o płynność ruchu (choć to zależy bardziej od dobrej synchronizacji, z którą przynajmniej w Krakowie bywa różnie...). Sprawdza się idealnie w przypadku godzin szczytu, czy chociażby zwykłego ruchu dziennego. A w nocy?

No właśnie... od dłuższego czasu zastanawiam się nad tym, jaki sens ma sygnalizacja świetlna w nocy, gdzie ruch spada do minimalnych wręcz rozmiarów. Czy to aleje trzech wieszczów, czy aleje pokoju - sytuacja ma się podobnie. Akurat jestem kierowcą, który lubi korzystać z tego, że drogi są puste. Jazda samochodem po na co dzień zakorkowanym mieście staje się przyjemnością i dobrym sposobem na relaks, nie wspominając już o spalaniu, które z powodzeniem sięga pułapu jazdy 'na trasie'. Jedyne 'ale' stanowi wtedy ta wyżej wspomniana bariera.

Osobiście nie widzę żadnych przeszkód, aby grubo po ciszy nocnej mogły obowiązywać podstawowe zasady kodeksu drogowego z zasadą prawej ręki na czele, czy choćby znaki drogowe. Zniknąłby problem czekania na czerwonym, podczas gdy pierwszeństwo przejazdu ma droga podporządkowana, z której wyjechał raptem jeden taryfiarz i rowerzysta. Nie trzeba by było wlec się na luzie do najbliższego skrzyżowania, na którym czerwień mamy z powodu 'bo tak' , by później ratować się wrzuceniem dwójki i rozpędzić ponownie. Mam wrażenie, że władze zapomniały o tym, że późna pora nie oznacza braku ludzi, którzy chcieliby z tego skorzystać.

Dobrą alternatywą jest wprowadzanie skrzyżowań z czujkami, które po wykryciu nadjeżdżającego pojazdu zmieniają światło na zielone. Niestety zdarza im się 'gubić' motocyklistów i rowerzystów, przez co na bezpieczny przejazd mogą czekać w nieskończoność.

Nie znam się na problematyce wdrażania takich rozwiązań jak czasowe wyłączanie świateł, przez co nie wiem, czy wcielenie ich w życie przez ZIKiT jest oznaką braku funduszy, czy zwykłego lenistwa.