Dosyć marudzenia - właśnie wyjechałem jednym z moich najbardziej wymarzonych aut. Podczas jazdy, tego nieszczęsnego uchwytu nawet nie widzę, przy włączonym radiu dźwięku kierunkowskazów nie słyszę, a ze sprzęgłem już po kilku kilometrach zaprzyjaźniłem się, i w ogóle mi ono już nie przeszkadzało - po prostu taka jest jego charakterystyka, i tyle.

Za to zacząłem dostrzegać pozytywy. Deska rozdzielcza obita piękną skórką, podobnie jak górna część drzwi. Gadżet w postaci nawigacji zintegrowanej z systemem audio, która efektownie po odpaleniu auta "wyjeżdża" z deski. Stylowy zegarek analogowy między nawiewami. Świetnie wyprofilowana, niewielka, obszyta oczywiście skórą kierownica. Bardzo wygodna, stosunkowo wysoko umieszczona, dźwignia zmiany biegów. Wygodne, świetnie wyprofilowane fotele (lepiej trzymające niż w mojej Brerze), ale niestety bez regulacji podparcia lędźwiowego w standardzie, co jednak w dzisiejszych czasach, i w tej klasie auta jest dla mnie niezrozumiałe...

Ciekawy byłem intuicyjności obsługi podstawowych przełączników, bo nigdy dłużej nie miałem do czynienia z autem francuskim. Na początku brakowało mi sterowania radiem na kierownicy, ale w Peugeotach jest do tego manetka przy kierownicy. Obsługa komputera pokładowego czy tempomatu również jest bardzo intuicyjna, pomimo tego, że jednak inna niż np. u mnie w Brerze, to nie potrzebowałbym korzystać z instrukcji obsługi.

W ogóle pozytywnie zdziwiło mnie to, że już po kilku kilometrach jazdy, znakomicie czułem to auto - jakbym jeździł nim już bardzo długo.

No właśnie, a jak ten RCZ jeździ? W mieście bardzo dobrze. Silnik sprawiał dobre wrażenie. Sprawnie radził sobie z autem. Biegi wchodzą pewnie. Zawieszenie, nawet na wrocławskich dziurach, sprawowało się znakomicie. No i spalanie. Nie oszczędzając paliwa, po 40 km jazdy po Wrocławiu, komputer pokazał średnie spalanie na poziomie 8,5 litra. Chyba nieźle. Moja Brera by pewnie pokazała koło 12-stu.

Później wyjechałem z miasta. Jazda autostradową obwodnicą Wrocławia, do Dusznik, drogą krajową nr.8. Sporo wyprzedzania, nie było mowy o oszczędzaniu, ale też nie była to jakoś ekstremalnie dynamiczna jazda.

Niestety przy wyprzedzaniu odkryłem coś co mnie mocno zdziwiło. Ten turbodiesel, który ma niby 320 Nm, i 163 KM, nie jedzie do 2,5 tys obr/min! To już moja Brera lepiej się zbiera od dołu... Trochę to dla mnie dziwne, żebym musiał redukować diesla przed wyprzedzaniem? Ale od tych 2,5 tys obr/min idzie całkiem nieźle, choć szału nie ma... Elastyczność tego motoru mnie zawiodła...
Miałem okazję również sprawdzić hamulce, gdy byłem zmuszony do nagłego hamowania z ok.100 km/h. Są dobre. Płyty, telefon, i aparat, czyli rzeczy które miałem na fotelu pasażera, wylądowały na podłodze - wszystkie

W Dusznikach podjechałem zatankować auto do pełna, by sprawdzić ile rzeczywiście pali. Maksymalnie skoncentrowany zabrałem się za tankowanie pierwszego diesla w życiu. W salonie przestrzegano mnie, abym nie wlał benzyny, a paragon z tankowania miałem pokazać przy oddawaniu auta...
Po 106 km przejechanych w trasie, komputer pokazał średnie spalanie 5,4 l/100 km. Hmmm... Fajnie

Tak więc teraz obraz RCZ-a miałem już zdecydowanie pozytywny. Naprawdę fajne auto, choć chyba cały czas miałem w głowie ten nieszczęsny uchwyt drzwi, bo niby jak inaczej mam wytłumaczyć brak rogala na twarzy podczas jazdy moim wymarzonym samochodem?