No, lipcowy wyjazd nad morze jednośladem za nami. Miesięczne przekonywanie najlepszej z kobiet że pomysł wyjazdu na urlop motocyklem jest cool i że będzie przefajnie przyniosło rezultaty. 53 litrowy kufer, dwie boczne sakwy, tankbag i torba na bagażniku kufra głównego pozwoliły zabrać jakieś 30% planowanego przez najmilszą bagażu. Po ograniczeniu moich rozbuchanych potrzeb do bielizny osobistej i kilku T-shirtów podniosło procent do 50 i jakoś poszło... Nie obyło się jednak bez zjadliwego pytania: "A statyw do aparatu to niby jak mam spakować??".
Zaczęło się dobrze, 21 stopni, słonko i białe baranki na niebie. Niestety, jakieś 10 km za Poznaniem pan w Sprinterze usiłował nas zabić przez nieuwagę - patrzenie w lusterka jest dla cieniasów... Niezrażeni pociągnęliśmy dalej. W Gnieźnie się zachmurzyło, a w Inowrocławiu temperatura spadła razem z deszczem, do 15 stopni. Przystanek, naciągnęliśmy termiczne ciuchy, moja luba stwierdziła że jest OK - i w drogę. Toruń przywitał nas ulewą, która tak nas polubiła że była z nami do Władysławowa oraz nieziemskim korkiem przed wjazdem na A1. Tu Yamaha się wykazała i przemknęliśzmy między pojazdami do bramek, podobnie rozprawiając się z korkiem na zjeździe z autostrady.
W podobnym stylu pokonaliśmy zatłoczoną obwodnicę Trójmiasta oraz beznadziejnie zakorkowane Rumię i Redę by wreszcie dotrzeć na miejsce. Poślizg na mokrych szynach kolejowych na kilka kilometrów przed metą przypomniał mi, że czujność, czujność na moto to podstawa. Ja dotarłem suchy,nie licząc przemoczonych rękawic, najmilsza - od pasa w dół mokruteńka... Motocyklowa kurtka z membraną dała radę, ale jeansy i markowe tyrystyczne, niby wodoodporne buty poległy na całej linii.
O dziwo, najdzielniejsza wzięła gorący prysznic, popiła domowej wiśniówki z herbatą i nawet kataru nie dostała ani humoru nie straciła.
Powrót dla odmiany w totalnym, obezwładniającym upale. Na trasie było ok, ale przejazdy przez miasta to takie se... Czekanie na światłach z buchającym żarem piecem między nogami i niby asfaltem lepiącm się do butów wymaga hartu i miłości do motocykla.
W domu najlepsza padła jak betka i stwierdziła, że sama nie wie czy woli jechać w deszczu czy w upale. Pocieszyłem ją, że każda następna trasa może być już tylko lepsza.
W każdym bądź razie embarga na moto nie ogłosiła, czyli eskapada udana!
A po przesiadce do swojego auta napisała eskę: "Przecież to w ogóle nie przyśpiesza!!!" - heh, motocykl uzależnia!!!