Tym razem moje (i nie tylko moje) życie zawisło ... na linie i zależało od mojej X.
Olbrzymia żwirownia-piaskownia w okolicach Książnicy k. Świdnicy, ostatnie bezśnieżne dni, więc razem z "zespołem terenowym" chcieliśmy wykorzystać czas na ostatnie prace terenowe w miejscu, które w każdej chwili mogło zniknąć, a dla nas zawierało bardzo ciekawy materiał. Należało się spieszyć. Na miejsce przyjechaliśmy we 3 samochody. Tam szybkie oględziny i dyskusja jak dobrać się do kulkunastometrowej ściany, która mogła w każdej chwili się oberwać. Decyzja: liny. No tak, sprzęt wspinaczkowy jest, ale nie ma do czego się podczepić. Na górze żadnych drzew a my nie mieliśmy ze sobą żadnego żelastwa, które można by wbić na tyle solidnie, żeby bezpiecznie się do tego podczepić i zjechać. Szybkie oględziny góry odkrywki i drogi na szczyt.
Kolega: - dasz radę podjechać?
- Spróbuję - mówię, choć droga stroma, a pod koniec mnóstwo kolein i poprzecznych głębokich bruzd, a moja X ma duży rozstaw osi. Podjazd pod górę, na koniec wajcha w górę i przejeżdżam nawet tam, gdzie zwykłym resorakiem nawet nie śmiałbym próbować. W przegłębieniu lekko złapałem grunt zderzakiem, ale poszło. Parkowanie tyłem nad
najwyższą skarpą - karabińczyk do tylnego haka, dwie liny, "gacie" na tyłek i jazda w dół. Od od tej pory przez kilka godzin życie moje i kolegi wisiało "na włosku" podczepione pod zderzakiem mojej X . Od czasu do czasu, gdy któremuś z nas wydawało się, że w sposób niekontrolowany się opuszczamy, spoglądaliśmy w górę, kiedy zobaczymy zielony znajomy tył
Ciągle korzystam z mojej X w terenie, ale po raz pierwszy w ten sposób. Nie tylko dała radę podjechać tam, gdzie później tylko kierownik piaskowni popisywał się jazdą swoim Jeepem (no i dał czadu i zrobił wrażenie , ale jeszcze przez kilka godzin stanowiła niezawodną, dosłowną podporę naszych prac. Swoją drogą wyjazd mojej X na górę też zrobił wrażenie na kierowniku