Witam-to mój pierwszy wpis w dzienniku pokładowym i od razu z niezłym akcentem. 2 dni temu w drodze do pracy, na krótko przed godz.7.00, pani jadąca za mną oplem corsą o mały włos nie skasowała mi mojej asterki. Padał deszcz, zatrzymałem się na czerwonym świetle przed pasami i za kilka sekund usłyszałem tylko szum opon i w lusterkach zauważyłem sunącą w poślizgu na mój samochód opla corsę. Paniusia kierująca corsą była tak zagadana przez komórkę, że chyba nawet nie zauważyła czerwonego światła i mojego samochodu stojącego przed pasami. Uratowało mnie tylko to, że błyskawicznie ruszyłem wjeżdżając na pasy - gdyby nie to, już miałbym "zmodernizowany" tył samochodu. Co najśmieszniejsze i jeszcze bardziej irytujące to to, że ta paniusia jadąc dalej za mną wciąż była pochłonięta rozmową telefoniczną, łącznie z dość ekspresyjnym wymachiwaniem rękami (doskonale widać w lusterkach). Ten przypadek bardzo dobitnie obrazuje jak wciągu kilku chwil, nawet stojąc spokojnie na drodze, można stracić dorobek całego życia albo przynajmniej jego części... A czemu? - bo akurat była ważna rozmowa w czasie jazdy...