Bry.

Dzisiaj spotkał mnie w pracy niemały zaszczyt. Musiałem się udać w delegację. W tym celu udałem się do Szefa floty z prośbą o udostępnienie auta. Kolega po zastanowieniu podał kluczyki do jednego z nowych nabytków - skody rapid. Od razu poprawił mi się humor. :]

Kilka słów o aucie.
Skoda rapid z silnikiem 1.2 TSI w wersji 105 KM z 6-o biegową manualną skrzynią biegów. Wersja wyposażenia Active. Kolor beż cappuccino. Nie miała jeszcze firmowej naklejki na klapie.

W pachnącym nowością wnętrzu w zasadzie nic nie brakuje. Oczywiście nie jest to jakiś luksusowy krążownik, ale do jazdy naprawdę więcej nie potrzeba.
Jest klimatyzacja (manualna), elektryka lusterkowa (z podgrzewaniem) i okienna, ale tylko z przodu. Regulacja kolumny kierownicy w dwóch płaszczyznach, radio Blues (czyli pewnie jakieś podstawowe) i czujniki parkowania z tyłu. I... to chyba wszystko. Niby nie dużo, ale też niczego istotnego nie brakuje.

Tak więc po podpisaniu papierków udałem się na parking. Odpaliłem silnik. W środku cisza i oczywiście ten zapach nowości. Bardzo przyjemne uczucie, choć auto nie moje.
Siedzi się nisko. Może nie na asfalcie, ale niżej niż np. w fabii. Uczucie jest całkiem przyjemne. Niestety regulacja kąta pochylenia oparcia jest skokowa, ale udało się dobrać odpowiednią zapadkę, więc dojechałem do celu bez bólu pleców, powiem nawet, że było mi wygodnie.
W kabinie jest przestronnie. Ani z przodu, ani z tyłu nie brakuje miejsca. Bagażnik to mała piwnica. Chyba spokojnie wjechałbym do niego moją Fabką.
Wnętrze w tej wersji jest dość smutne. Całe w czarno-szaro-beżowych plastikach, w większości twardych, sprawiających przeciętne wrażenie jakości, ale nic w środku nie trzeszczy i nie skrzypi.

Trasa do Katowic biegła przez odcinek autostrady A4, więc można było trochę "popróbować". Oczywiście bez przesady. Auto jeszcze się dociera. Jednak po przejechaniu bramek jakoś jechać trzeba, więc rozpędziłem rapida do rozsądnych 160 km/h. We wnętrzu cały czas było na tyle cicho, że można było spokojnie rozmawiać nie podnosząc głosu.
O dziwo jadąc nawet z taką prędkością przy wyjeżdżaniu zza TIRa nie było dramatu ze spychaniem rapidki na bok, co nie jest takie oczywiste. Samochód nie jest wielki, w dodatku dość wąski w stosunku do długości. Prowadzi się pewnie, oczywiście przy rozsądnych prędkościach.

Może kiedyś trafi się kolejny taki kurs. Jechało się naprawdę przyjemnie.