Długo nosiłem się z zamianą mojego Golfa na inne auto. Owszem, często irytowało mnie wiele drobnych, lub nieco poważniejszych usterek, wolny silnik czy rachunki ze stacji benzynowej za nieprzyzwoicie wysokie spalanie. Zawsze jednak nie szczędziłem na serwis i to co należało robić, było konsekwentnie robione do końca. Na spalanie jednak wpływu nie było, bo nawet stosując się do ecodrivingu, ciężko było osiągnąć 6.5 l. na trasie nie przekraczając 90 km/h. Dla porównania mój kolega w BMW e46 z dwulitrowym benzynowcem nie przekraczając 110 km/h osiąga 6.2 na 100 km. Tak więc pewnego dnia powiedziałem dość i zawiesiłem na Golfie ogłoszenie. Po trzech dniach znalazł się kupiec, starsza pani z rocznika 1934! Wybór Peugeota był przypadkowy... Mój ojciec znalazł ogłoszenie w internecie na niemieckim portalu, że niedaleko Hamburga stoi lekko uderzona 206. Pojechałem, zobaczyłem i kupiłem. Transport i naprawa samochodu nieco przewyższyły oczekiwaną kwotę, ale moim zdaniem było warto. Samochód był w dobrej kondycji, miał wymieniony rozrząd, ogłoszenie było prywatne, a nie z komisu. Przez dwa miesiące samochód przejechał 2.5 tys km i muszę przyznać, że z każdym pokonanym kilometrem coraz bardziej mi się podoba. Prowadzi się dużo pewniej i naturalniej niż Golf, jest szybki a przy tym nie zużywa dużo paliwa. Nie jest typową igłą, czy ideałem, ponieważ ma parę mankamentów. Tylna belka wymaga już regeneracji, brak rolety bagażnika, czy maty wygłuszającej pod maską, o braku klimy nie wspominając. Mimo to, wiem co kupiłem i żaden handlarz nie zrobił mnie w ciula. Zamierzam pojeździć nim co najmniej 2-3 lata, dlatego zastanawiam się nad montażem klimy manualnej. Na duży plus oceniam ocynkowane blachy i ładną bryłę nadwozia. Nie taki francuz straszny, jak go malują!