Wartburg był moim ulubionym samochodem. Jako że od dziecka mój ojciec jeździł 2-taktami byłem zauroczony jego prostotą, wygodą i budową (do dziś żałuję że odsprzedałem ten samochód). Kupiłem 1.3, ze względu na trudności w dostępie do części. Samochodzik odsprzedawał mi pan w wieku około 80 lat. Był jego drugim właścicielem, i jak sam powiedział "muszę go sprzedać bo już słabo widzę". Wartburg był zadbany do bólu, w takim stanie był do czasu aż nie dałem go mojemu bratu, aby mógł rozwinąć działalność jako taryfiarz. Brat zarejestrował działalność, miał już naszykowanego poloneza, ale zdarzył się wypadek i poszedł jego poldek do kasacji. Czymś musiał zacząć zarabiać na rodzinę. Ja miałem w tym czasie już 2 samochody, kupiłem sobie vectre A z motorem 1.6 (tak to jedna z tych poniemieckich okazji, z wygipsowanym tyłem, ale o tym później). Brat dorobił wartburgiem na kolejne jeździdełko i oddał mi moją własność. Niestety wartburg był w stanie rozpaczy... :( Zawieszenie do generalnego remontu, hamulców brak, z silnika i ze skrzyni olej lał się wiadrami i szwankowała elektryka zapłonowa. Koszty części i napraw przekroczyły sumę 4000 zł. Z bólem serca sprzedałem moje cudeńko.