Samochód przy którym dorosłem, który ukształtował moje zainteresowania, zapoczątkował miłość do japońskich marek, zwłaszcza do Mazdy. Mazda jeszcze 10 lat temu była bardzo rzadko spotykana, był to chyba jedyny tego typu japoniec w promieniu 10 km, a zobaczenie takiego samego egzemplarza wywoływało nie lada uśmiech i zainteresowanie (nadal wywołuje:)). Przez 8 lat znajdował się w moim domu i służył (nie do końca bezawaryjnie wbrew opinii auta niezniszczalnego) aż do lipca 2010 po czym we wrześniu został oddany z bólem serca na złom. Autko zakupione z pękniętą i zespawaną głowicą, co niestety wyszło po pół roku, kiedy to został wykonany remont silnika i wtedy autko odżyło. Tata jako "narwany" rajdowiec butował go do astronomicznych jak na Diesla obrotów (nie jednego Poldka kołowała), a Madzia wdzięcznie klekotała, odpalała rano z chmurką dymku i z tym zapaszkiem z rury...och...aż do wypalenia uszczelki pod głowicą (uwaga podczas eksploatacji samochodu była ona wymieniana chyba 5 razy, a Mazda zakończyła swój żywot na trzeciej już głowicy ze źle wyregulowanymi zaworami przez co miała już problemy z odpaleniem w zimie w ostatnim sezonie). Kiedy zdałem prawko Madzia została moją bryką, mułowatą, głośną, kopcącą, ale kochaną przeze mnie i każdego członka rodziny.

Dane techniczne:
Silnik 2.0 Diesel 1998 ccm
Moc maksymalna: 64 KM przy 4650 obr/min
Maksymalny moment obrotowy: 120 Nm przy 2700 obr/min
Przyspieszenie 0-100: 15,3s

Wyposażenie:
-regulowana kierownica na wysokość
-dzielone asymetrycznie oparcie tylnej kanapy
-oświetlenie sufitowe
-łamana kolumna kierownica w razie wypadku
-pasy bezpieczeństwa z tyłu
-podświetlana stacyjka
-podświetlane nogi kierowcy
-oświetlany bagażnik
-podświetlana popielniczka z przodu
-popielniczka z tyłu
-zapalniczka
-zegar cyfrowy
-regulowana intensywność podświetlenia wskażników
-kieszenie w przednich drzwiach
-ogrzewana tylna szyba
-brzęczyk niezgaszonych świateł, otwartych drzwi, spalonych bezpieczników