To był mój pierwszy samochód. Do dziś pamiętam ten dzień, kiedy sam wziąłem do kieszeni 70000zł.(w starej walucie) i zrobiłem spacer na giełdę samochodową. Marzeniem moim był 125p, ale ceny giełdowe w ten dzień wynosiły 125-140tys. Zabrałem się za zbijanie cen. Ten najtańszy(125tys.)model 1300(biegi jeszcze w kierownicy, prawie cały na włoskich częściach) w pierwszym podejściu zbiłem do 115tys. W miedzyczasie ustawiłem sobie Moskwicza za cały mój majątek czyli 70tys. Fiat dalej stał, ale już za 110tys. zbiłem do 100tys. Po paru jeszcze podejściach i wyliczaniu usterek, dodawaniu kosztów tak zamąciłem, że na koniec giełdy kupiłem sawoje marzenie za 72500 plus odwiezienie sprzedawcy do domu za Toruń. W tej podróży byłem tak szczęśliwy jakbym wygrał w totka. Życie sprowadziło mnie szybko na ziemię: palił 17l/100km i co 100km litr oleju. Kupiłem sobie książkę Naprawa 125p i do dzieła. Posługując się nią rozebrałem silnik, dałem go do remontu pod zawleczkę, złożyłem. Po odpaleniu okazało się,że pali 7l/100km. Po okresie docierania uzyskałem szybkość max. 145km/h. Jakimś cudem udało mi się zdobyć( bo wtedy się nie kupowało,ale zdobywało) prawie nową karoserię do Tobiego. Sam zrobiłem przekładkę (oczywiście biegi już w podłodze) i wygładał jak nowy. Służył mi bezawaryjnie (na Taxi) do 1983 roku, kiedy to sprzedałem nie jego, ale jego karoserię. Reszta nadal dla mnie jeździła w następnym moim samochodzie jakim był Polonez wyprodukowany przezemnie, ale o tym w opisie Poldzia.