Jawkę otrzymałem od swojego chrzestnego, który stwierdził, że skoro siedząc na motorku jedną nogą dosięgam ziemi, to powinienem już zacząć jeździć. Miałem wtedy 11 lat i od roku umiałem jeździć samodzielnie samochodem, więc technika zmiany biegów ruszania itd. była mi znana. Dziadek wymienił mi tłok i cylinder, wyregulował gaźnik. Stałem nad nim i wciąż pytałem, kiedy skończy. Kiedy będę mógł pojechać?! Dziadek naprawę zakończył, nauczył mnie odpalać, pokazał położenia biegów i powiedział - jedź!
To był błąd. W ciągu kilku sekund zaraziłem się pasją do motocykli. Jeździłem i jeździłem, dziadek z babcią krzyczeli, żebym się zatrzymał.
Zatrzymałem się dopiero wtedy, gdy skończyło się paliwo.
Później każdy weekend spędzałem u dziadków i robiłem podchody, żeby ściągnąć z baku dziadkowi trochę paliwa, pomieszać z olejem i wlać do Jawki. A potem skorupa na głowę i do przodu!
Niestety nie wiem, ile przejechałem kilometrów, bo licznik nie działał.
To były piękne czasy!
Zdjęcie nie przedstawia mojej własności. Jawa na zdjęciu jest bliźniaczo podobna do tej, którą miałem.