dalej jeździmy, po drobnych naprawkach przekazujemy córce, ma wszystko, czego potrzeba, ABS wspomaganie, klimę, elektrykę, w sam raz dla nowego kierowcy, jest koloru strażackiej czerwieni- i jest kochane przez żeńską część rodziny

swietny -prawdziwy czołg walił słupy oświetleniowe, a na nim ani śladu. Komfort, wygoda, wysłuzył się i poszedł za cukierki, gdyż był bum na małolitrażowe

najciekawsze autko, pozwoliło poodwiedzać rodzinę po całej europie, niezawodne, fuul wypas jak na tamte czasy. Naprawdę świetnie wszystko funkcjonowało, sprzedane dalej za 140% ceny zakupu. Jeżdzi do dzisiaj

tragedia, rozklekotany, wszystko w nim pękało i się psuło, jedynie miękiie zawieszenie, pozwalało pobujać się trochę, nie ma czego pamiętać

zielone otrzymane w spadku po teściu, pojeżdziło, pochulało no i się sprzedało. Jedynie nostalgia za młodością spędzoną w tym samochodzie, troszjkę dojechany nadmiernym załadunkiem Prince Polo, zatarł się, po szlifie sprzedany

super, nawet szyby z tyłu miał odchylane przejacjałem z Opolszczyzny do Stambułu i z powrotem, bez awarii, no chyba, że wlicze złapanego gwoździa na ulicy moich rodziców, których chciałem odwiedzić bezpośrednio po podruży.Później wiele razy na tkz. tranzycie do Rumunii i z powrotem.
Jak siadła prądnica, sprzedałem na popych

kaszlak, brzydki brudny szary kolor, ciągle pękała linka rozrusznika, dałem spokój wymianom i jeździłem z kawałkiem badyla,Sończył żywot po starciu z wyjeżdżającym z pola traktorzystą, były ranne osoby, małżonka nos i żebra złamane, jej koleżanka, która wraz z przedniąszybą wylądowała na asfalcie mocno poobdzierana i potłuczona