Moje autko to Ford Ecort Mk VII, rok produkcji 1996, silnik 1.4 z wtryskiem jednopunktowym (75KM). Wersja nadwozia hatchback. Autkiem jeżdżę od września 2009 roku, na początek miałem kilka drobiazgów do naprawy (osłony przegubów, włącznik biegu wstecznego). Niedawno konieczne było podspawanie połużnic z powodu rdzy. Rdza jest jeszcze oczywiście na lewym tylnim nadkolu. Jeszcze przydałoby się zajrzeć do układu chłodzenia (ubywa płynu chłodniczego) oraz układu wspomagania (też na poczatku uwywało płynu). A i najważniejsze falują obroty :) w trakcie stania na skrzyżowaniu na światłach lub dojeżdzaniu do skrzyżowania i hamowaniu obroty spadaja, ale jeszcze nigdy sie nie zdarzyło, żeby z tego powodu zgasł. Po 10 sek. obroty wracają do ok 1000 obr/min.
Średnie spalanie to ok 8,5 l/100km, jak do tej pory nie udalo mi sie zejść niżej.

Kolejny maluch w mojej historii, o którym chciałbym jak najszybciej zapomnieć. Po raz pierszwy popsuł się po 2 tygodniach od dnia zakupu, myślałem że to tylko chwilowe, niestety nie. Był to początek złego. Samochód po prostu nagle gasł, potem odpalał, ale po wciśnieciu pedału gazu się dusił i gasł, i tak w kółko. Po 2 godzinach jeździł bez problemu. Na początku pomagało otwieranie klapy silnika (coś się przegrzewało w silniku). Nie liczę godzin ile spędziłem nad naprawą tego silnika. Wymieniłem: pompkę paliwa, dyszę z elektrozaworem, kable wysokiego napięcia, świece, kika razy czyściłem gaźnik, moduł zapłonu... i już nie pamietam co jeszcze. Nawet mój mechanik rozkładał ręce, a miał kilka maluchów. Ile razy ledwo co dojechałem do domu to już nie będę wspominał. Tylko zimą nie było problemu, bo zimą zazwyczaj zimno jest.
Pewnego pięknego dnia gdy wracałem z pracy (było wtedy ze 30 stopni C, a do pracy mam 20 km), zgasł mi na skrzyżowaniu, powiedziałem sobie wtedy, że miarka się przebrała (już mówiłem sobie to kilkakrotnie, ale jakoś nie mogłem się pogodzić z tym, że nie mogę go naprawić, a przecież to "tylko" maluch) i go sprzedałem za grosze. Ogólnie był ok, ale miał jedną wadę, nie spełniał swej podstawowej funkcji, czyli przyjazd z punktu A do punktu B.

Było to moje pierwsze autko, do którego miałem sentyment. W mojej rodzinie było prawie od samego początku, ja jeździłem nim zaraz jak dostałem prawo jazdy (auto miało wtedy 16 lat). Odpalało zawsze na dotyk (oczywiście z dźwigienki), raz musiałem tylko być holowany jak mi pękła linka od sprzęgła. Niestety z biegiem lat rdza i ogólne zużycie dało znać o sobie, aż w końcu nie dało się nim jeździć (luzy w układzie kierowniczym, hamulce, na końcu nie mogłem zamknąc drzwi od strony kierowcy i musiałem wsiadac od strony psażera). Został oddany na recykling, niestety... :(