I oto jest! Mój pierwszy własny samochód! Spekulacje nad moim przyszłym samochodem zaczęły się od ekonomicznego Peugeota 106, później w oko wpadł mi trochę większy 306, a skończyło się na limuzynie zwanej "czterystaszóstką". Dla czego w ogóle francuska marka zaczynająca się na literę P? Po prostu mam sentyment do tej marki, ojciec jeździł poprzednikiem, 405 i zachwalał sobie to auto. Przejeździł nim ponad 9 lat! Wracając do mojego obecnego pojazdu, drzemie w nim istny szatan o pojemności 1761 centymetrów sześciennych i o oszołamiającej mocy 112 KM. Jako że jest to benzyna, powyżej 3 tysięcy obrotów po prostu frunie! Spokojniej też można nim podróżować właśnie dzięki bardzo elastycznemu 1.8 z szesnastoma zaworami. Niestety co najbardziej boli w dzisiejszych czasach to spalanie rzędu 10 litrów w mieście. Nadwozie, jak i wnętrze jest całkiem zadbane, w końcu ma udokumentowane 130 tyś. km. Moim zdaniem prezentuje się schludnie na ulicach, a design nie jest jeszcze aż tak przestarzały. Muszę poruszyć także sprawę komfortu w tym aucie, który jest po prostu boski. Można się zatopić w welurze, a miękkie zawieszenie zadba o wygodę. Czterystaszóstka nie ma bardzo miękkiego zawieszenia, co skutkuje pewnością prowadzenia. Auto było zakupione w Niemczech i eksploatowane przez jedną rodzinę, od której kupiłem to auto w kwietniu. Mam nadzieję że mi posłuży!

Zakupiony przez ojca, teraz prowadzony przez dwóch kierowców. Całkiem przyjemny samochód do spokojnej jazdy. Jeżeli trzeba pojedzie szybciej. Jest dość duży, więc budzi respekt na drodze, nie jest to jakieś małe Polo czy Punto. Wielkość idzie w parze z mniejszą widocznością czego nie lubię przy parkowaniu, szczególnie na małym parkingu przy bloku...