Volvo S60, jak widać pozostałem wierny marce, zastąpiło moje wysłużone 440. Teraz na jego barkach jest zadanie mnie wszędzie bezpiecznie dowieść i godnie zastępować starszego brata.

Cóż poczciwy Polonez woził mnie na studia 20 km w jedna stronę. Sentyment jest bo to moje pierwsze własne autko. Jeździł i się nie psuł. Przez ponad rok gdy go miałem tarcze wymieniłem ale nie potrzebnie :). Jedyna wada przez którą tak szybko go sprzedałem był to że żarł mi 200 ml oleju na 250 kilometrów. Czyli co tankowanie gazu musiałem robić dolewkę oleju. Na początku jak go kupiłem nie brał tyle. Gaz wysuszył silnik i trzeba byłoby go remontować a to już się nie opłacało. Od tamtej pory nie chcę już samochodu na gaz.

Volvo 440 po liftingu, kolor hmm zieleń morska :) Samochód kupiłem w 2005 roku i korzystam z niego intensywnie po dziś dzień. Auto przez ten czas nie sprawiło mi żadnych problemów. Można powiedzieć, że przejeździłem nim całą Polskę od morza aż po góry. Od zakupu pokonałem nim ponad 80 tyś km. W trasie nigdy mnie nie zawiodło, zawsze dojechałem na miejsce, nawet jak zepsuł mi się alternator będąc na wyjeździe udało mi się wrócić o własnych siłach. Od kiedy go mam zakochałem się w marce Volvo.