Motor typu podróżne enduro.

Nasz podstawowy samochód rodzinny - bezpretensjonalny, praktyczny i oszczędny, na razie bezawaryjny, jesteśmy z niego bardzo zadowoleni. Wybrałem ten model w pełni świadom powszechnie krążących o nim opinii (że non stop pada elektryka, że panewki w tym silniku się obracają), i "powszechnej wiedzy" że nie kupuje się aut na F. Wcześniej mieliśmy hatchbacka 5D Megane II 1.5 dCi z 2003 roku, kupiony od nieuczciwego (są inni?) handlarza, powypadkowy, z kosmicznie cofniętym licznikiem, zaniedbany i ogólnie.... dramat, a mimo to, po usunięciu oczywistych usterek byliśmy bardzo zadowoleni. Z doświadczeń z poprzednikiem obecnej Megane rozprawiłem się tutaj:

http://www.autocentrum.pl/oceny/renault/megane/ii/hatchback/silnik-diesla-1.5-dci-80km-2002-2008/ocena-kierowcy-1993530847/

Generalnie - o auto trzeba dbać, a to niestety kosztuje. W kraju cebuli i wąsatych Januszy ta świadomość nie jest niestety powszechna i stąd biorą się opinie o awaryjności danego modelu.

Całkowicie seryjny, ot, dobrze zadbana seria. Co w sumie w przypadku E46 nie jest takie oczywiste....

Auto dosyć szczegółowo opisałem w swojej ocenie tutaj (niedługo po tym jak stałem się jego właścicielem):

http://www.autocentrum.pl/oceny/bmw/seria-3/e46/sedan/silnik-benzynowy-318-i-118km-1998-2001/ocena-kierowcy-558869519/

oraz w raporcie spalania tutaj:

http://www.autocentrum.pl/spalanie/bmw/seria-3/e46/sedan/silnik-benzynowy-318-i-118km-1998-2001/raport-spalania-6820/

Dodam tylko, że o ile samochód jest w idealnym stanie, to utrzymanie go w takiej kondycji wymaga bardzo dużo wysiłku. To już jest prawie pełnoletnie auto a w dodatku BMW nigdy nie słynęło z bezawaryjności. Traktuję je jako zabawkę którą czasem się przejadę, umyję i pocieszę nią oko, ale jako auto na co dzień nie zdaje egzaminu. Jest niepraktyczne, pali dużo i nie jest jakoś superkomfortowe, więc jeżeli ktoś myśli o zakupie E46 jako auta rodzinnego, niech pomyśli 2 razy.

Oczywiście bardziej bym się cieszył gdyby pod maską siedział duży 6-cylindrowy silnik rzędowy, jednak obawiam się że jego eksploatacja przerosłaby moje możliwości, które i tak są o wiele większe niż przeciętnego młodego właściciela BMW z mniejszych miejscowości. Więc czerpię radość z tego że auto jest w stanie prawie fabrycznym i postaram się je trzymać w garażu "do końca dni mych". A jestem jeszcze przed 40-ką ;)

Takie małe coś na którym robiłem kurs UAP... Pozdrawiam Pana Mariana, fantastycznego instruktora! Latanie polecam każdemu, zrobienie licencji jest tańsze niż się wydaje, wystarczy trochę konsekwencji i upartości, satysfakcja olbrzymia.

Seicento dla odmiany wspominam bardzo dobrze. Czasem się coś psuło, raz nawet dosyć poważnie (strzeliła szpilka pod głowicą), ale było to sprytne małe autko, bardzo praktyczne i tanie w utrzymaniu (co było dla mnie ważne w czasach studenckich, kiedy miałem czasem wybór - zjeść obiad czy zatankować... ;))

Mój pierwszy samochód, mimo to nie czuję do niego żadnego sentymentu - głośne, ciasne, wolne i niebezpieczne. Nie rozumiem fascynacji Maluchami.