Trochę sobie odpuściłem opisywanie przygód z naszym małym rodzinnym autobusem, ale to też dlatego, że przyznać muszę, że wcale jakichś specjalnych przygód nie przeżywamy. Autko jeździ, od "nowości", czyli zakupu (już prawie cztery miesiące temu), przejechało prawie 5 000 km i jeszcze nie było holowane! Teraz wszyscy krzyczą HURRRAAA Renault jest wspaniałe! :]

Serwis, o którym wspominałem w poprzednim wpisie, przebiegł bez zaskoczeń. Zostawiłem u pana Michała z Renuwki.pl 350 zł, a on w zamian wymienił jakąś uszczelkę (miski olejowej), jakąś rurkę (od turbo, była chyba pęknięta) i nalał nowy płyn chłodniczy. Możliwe, że coś jeszcze zrobił ale nie zapamiętałem nazwy.

Od tamtego czasu (17.11.2011) auto jeździło bez niespodzianek aż do pewnego lutowego poniedziałku (06.02.2012), kiedy to mróz -20 st.C. spowodował, że auto nie odpaliło. Po trzech dniach, kiedy zrobiło się trochę cieplej i udało się odpalić auto (przy -10 st.C. odpalało), pojechałem do pana Michała a ten orzekł, że ŻADNA z czterech świec żarowych nie grzeje. Za jedyne 4 x 70 zł + 30 robocizna = 310 zł Espacja dostała cztery nowiutkie świece żarowe i teraz już żadne mrozy nam nie straszne (mam nadzieję).

Jeżdżenie takim autobusem przy takich mrozach nie należy do najbardziej ekonomicznych czynności. W największe mrozy średnie spalanie na komputerze pokładowym wyniosło 13 litrów na setkę, a generalnie nie spada ostatnio poniżej 11 litrów. Na usprawiedliwienie napiszę, że auto jeździ często zimne i z włączoną klimą (żeby odparować szyby).

Kiedy koledzy właściciele Xar Picasso i innych Sceników i Mondeów opowiadają o spalaniu rzędu 6 litrów na setkę to ja tylko zaciskam zęby i myślę "espace, espace, espace, przestrzeń, przestrzeń, przestrzeń"... Ale kiedy na stacji paliw znowu zostawiam w kasie 450 zł zamiast 200 lub 250, to pewne refleksje są nieuniknione...