Większość kojarzy, że gdy mamy sygnalizator warunkowy (z "zieloną strzałką"), trzeba puścić tych, którzy mają aktualnie zielone na jezdni poprzecznej.
Część dodatkowo zdaje sobie sprawę z tego, że gdy jezdnia poprzeczna ma zielone, to i zielone mają piesi.
Niektórzy z tych mają świadomość tego, że pieszych powinno się przepuścić na tym przejściu.
Wybrani wiedzą, że przed sygnalizatorem trzeba się *zatrzymać*, nie zwolnić.

Wczoraj do mojej listy dołączył nowy typ idioty drogowego. Otóż, zdaniem niektórych, najwyraźniej gdy osoba pierwsza w kolejce przy sygnalizatorze rozejrzy się i stwierdzi, że nie ma pieszych, znaczy to, że cały sznureczek samochodów może już jechać bez obaw i bez zatrzymania. I gdy ja, będąc trzeci w kolejce, zwolniłem, by się rozejrzeć (autobus miałem po lewej, ale wiadomo, tylko emeryci się rozglądają) kolega z tyłu, najwyraźniej zbulwersowany tym, że szukam jakichś "pieszych", dostał ataku padaczki: klakson+długie. Cóż, mi się nigdzie nie spieszyło, więc postanowiłem zrezygnować z przywileju "zielonej strzałki" i specjalnie dla niego przestałem na skrzyżowaniu aż do zielonego światła, a potem potoczyłem się do prawoskrętu z gracją samochodu jadącego tylko na półsprzęgle. Ojoj, mało piana mu z pyska nie poszła. Że ja wyszedłem też na idiotę? Na chamstwo-złośliwością. Zawsze.