W świecie niedrogich miejskich samochodów liczą się różne cechy użytkowe - głównie wymiary i poręczność w mieście.
Ale tak naprawdę dla klienta ważna jest głównie... cena - i to ona go interesuje.
Co dostajemy w wersji podstawowej, z dołu cennika? Ktoś raz dowcipnie spuentował, że "kilkoro drzwi, cztery koła, dach i dwie klapy". Poza tym wersja podstawowa już z daleka wygląda bardziej ubogo niż te z telewizyjnych reklam. Pokazując się takim autem przed sąsiadami wyglądasz obciachowo.

Podaję przykłady mankamentów z "wołka roboczego"
- koła tylko czternastocalowe, na zwykłych felgach i z kołpakami na plastikowej opasce,
- brak światełek przeciwmgłowych (da się z tym żyć, ale plastikowe zaślepki są brzydkie),
- czarne boczne lusterka (fuj!),
- czarne klamki,
- brak jakichkolwiek listew ochronnych na bocznych drzwiach.

Idąc do wnętrza, wypomnę:
- brak ozdobnego, metalowego wykończenia na kierownicy,
- brak rozbudowanego komputera pokładowego,
- zastąpienie górnego zamykanego schowka paskudnym otwartym wgłębieniem - ile może kosztować kawałek plastikowego dekla z zawiasami?!),
- brak skórzanego obszycia kierownicy (jak już człowiek do czegoś przywyknie...)

Estetyka jest zawsze wielkim minusem wersji budżetowej. Ale z drugiej strony nie ma tutaj różnych elektronicznych systemów - stąd mniej rzeczy ma szansę się zepsuć. Idąc dalej, mniejsza liczba ekstrasów oznacza mniejszą masę. Stalowe felgi są mniej kłopotliwe na polskich dziurach. I oczywiście
cały pojazd nie zwraca na siebie za bardzo uwagi.