W niniejszym blogu postaram się przybliżyć problematykę szkód komunikacyjnych (rzeczowych i osobowych)z udziałem obcokrajowców.

Część I

Wyjazdy na wakacje samochodem lub służbowo poza Polskę to obecnie standard.

Swego czasu w sytuacji gdy dochodziło do wypadku, który wydarzył się poza miejscem zamieszkania (krajem) poszkodowanego, brak uregulowań w ramach Wspólnoty powodował konieczność dochodzenia roszczeń przez poszkodowanego w kraju miejsca zaistnienia szkody lub w kraju w którym pojazd sprawcy został zarejestrowany i posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody spowodowane ruchem tym pojazdów.

Ponadto sytuacja poszkodowanego mogła być dodatkowo skomplikowana w przypadku gdy pojazd nie posiadał ważnego w dacie szkody ubezpieczenia OC lub pojazd sprawcy nie został zidentyfikowany. Kolejnymi czynnikami utrudniającymi dochodzenie roszczeń była bariera językowa, nieznajomość obcego prawa i procedur przy dochodzeniu roszczeń w innym państwie niż państwo zamieszkania poszkodowanego. Trudności te mogły w znacznym stopniu skomplikować drogę dochodzenia pełnej kompensacji szkody, czy też doprowadzić do rezygnacji z dochodzenia roszczeń przez poszkodowanego. W niniejszych sytuacjach z pomocą poszkodowanemu przychodzą Dyrektywy komunikacyjne UE.

Osoby poszkodowane w wyniku wypadków (szkody rzeczowe i osobowe) mają obecnie możliwość skorzystania z udogodnień zapewnionych przez Dyrektywy Komunikacyjne UE. Niezbędne do tego jest jednak jednoczesne spełnienie następnych przesłanek :
- poszkodowany ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terenie państwa będącego członkiem Unii Europejskiej
- wypadek wydarzył się w państwie należącym do UE lub innym państwie należącym do EWG.
- pojazd, który spowodował szkodę posiadał ubezpieczenie w państwie członkowskim UE ale poza państwem zamieszkania osoby poszkodowanej.

Instytucją o największym znaczeniu dla poszkodowanego jest instytucja "reprezentanta do spraw roszczeń".

Reprezentant jest instytucją odpowiedzialny za przyjmowanie zgłoszenia szkody w kraju miejsca zamieszkania poszkodowanego, opracowanie i regulowanie ewentualnych roszczeń wynikłych z wypadków komunikacyjnych zgodnie z prawem miejsca zaistnienia szkody. W Polsce jest to zazwyczaj jedno z polskich towarzystw ubezpieczeń lub jedna z kilku firm zajmujących się likwidacją szkód w imieniu towarzystw ubezpieczeniowych.

W przypadku szkód likwidowanych w ramach IV Dyrektywy reprezentant jest zobowiązany w terminie do 90 dni od daty zgłoszenia szkody do zajęcie stanowiska w zakresie odpowiedzialności i wysokości należnego odszkodowania wraz z uzasadnieniem. Pomimo, iż decyzja o odszkodowaniu jest wydawana przez reprezentanta , faktycznie jest to decyzja zagranicznego towarzystwa ubezpieczeń a reprezentant działa jak "pełnomocnik". To zagraniczne towarzystwo ubezpieczeń podejmuję ostatecznie decyzję o przyjęciu odpowiedzialności i wysokości odszkodowania na podstawie dokumentacji otrzymanej od reprezentanta.

W sytuacji w której poszkodowany nie zgadza się z decyzją i odwołanie nie przyniosło pożądanego skutku, pozew może być skierowany wyłącznie przeciwko zagranicznemu towarzystwu ubezpieczeń. V Dyrektywa komunikacyjna UE potwierdziła już wcześniejszą regulację wynikającą z rozporządzenia Rady (WE) No 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000r zgodnie z którą poszkodowany może dochodzić roszczeń w drodze powództwa przed sądem państwa gdzie ma miejsce zamieszkania, bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń sprawcy wypadku.