Ostatnio miałem dość ciągłego zalewania paliwożernego smoka, wspaniałej myśli technicznej niemieckich inżynierów lat 90-tych - Volkswagena Vento. Szykowała się dłuższa podróż, więc postanowiłem zaoszczędzić trochę kasy i uśmiechnąć się do taty o jego ekonomiczną C3. Po dłuższej namowie i obietnicy, że auto wróci w stanie wyjazdu, zatankowałem małego Citroena i ruszyłem w drogę. Oczywiście, oby podróż nie była zbyt nudna, zabrałem ze sobą płytę The Killers, dziewczynę i mojego kumpla. Kolega zwrócił niemal natychmiast uwagę (trochę słusznie...), że jakość plastików we wnętrzu auta oraz ich spasowanie pozostawia sporo do życzenia. Miał rację, robią trochę kiepskie wrażenie. Przyznam, że plastiki na drzwiach oraz dolnej desce rozdzielczej były już lepszej jakości w Peugeocie 206, którym kiedyś mieliśmy. A przecież nie była to wersja tak wyposażona jak owa C3. No cóż... może i teraz producenci oszczędzają na wszystkim co się da, ale o ile się nie mylę, 10 lat temu nikt nie myślał o żadnym kryzysie, a w Europie panował rozkwit gospodarczy. Ok, wróćmy do samego auta. Auto nie ma typowo miękkiego zawieszenia, wręcz przeciwnie, bardzo dobrze się prowadzi, doskonale trzyma się drogi mimo swoich niedużych wymiarów, pozostając przy tym przyjemnie komfortowe. Jedyny minus to nerwowe zachowanie samochodu podczas przejeżdżania poprzecznych nierówności, można poczuć, jakby tylna oś podskakiwała. Przy dużych prędkościach mimo wysoko poprowadzonej linii dachu jest naprawdę cicho, C3 jest bardzo dobrze wyciszone. Jak sprawa ma się z ekonomią? Lepiej niż dobrze. Bez problemów można zejść do wartości poniżej 4.5 litra nie rezygnując przy tym z dynamicznej jazdy. Duży plus za to dla francuskich inżynierów z PSA. Będąc jednak w Szczecinie stwierdziłem, że tak naprawdę C3 nie nadaje się zbytnio do dużego miasta. Po pierwsze ma spory promień skrętu, zdecydowanie za duży jak na tę klasę auta. Po drugie, szerokie słupki zasłaniające całkowicie przejścia dla pieszych, rowerzystów, skrzyżowania itd. Małe okienko nic tu nie pomaga... Po trzecie i chyba najważniejsze: ZA MAŁE lusterka boczne! Jadąc prostą dwu,trzypasmową drogą bądź przez rondo nie sposób zobaczyć samochodu znajdującego się tuż obok. W gęstym ruchu, czy też nie, podczas próby zmiany pasa nie obejdzie się bez nerwowych sytuacji, za co duży minus. Podczas drogi powrotnej doszło do kolejnej stresującej sytuacji, tym razem nie z winy auta... Dojeżdżając do miejscowości, nagle zza krzaka wybiegła sarna. Jechałem ok. 80 km/h i natychmiast wcisnąłem hamulec. Zaskoczyła mnie skuteczność układu hamulcowego, bo Citroen stanął niemal w miejscu. Co zdziwiło mnie jeszcze bardziej: podczas tego nagłego hamowania włączyły się samoczynnie światła awaryjne za co również duży plus, gdyż kobieta jadąca tuż za mną miała chwilę by zareagować. Francuska technika czasem zaskakuje... Ogólnie samochód oceniam dość dobrze, należy mu się zasłużona 4 z plusem. Byłoby lepiej, gdyby nie pewne mankamenty tego sympatycznego autka, które można było wyeliminować. Póki co, niech dzielnie służy!