Jednym z podstawowych warunków poprawności funkcjonowania tłokowego silnika spalinowego jest bardzo szczelne oddzielenie komory spalania od skrzyni korbowej. Elementem rozdzielającym te przestrzenie, w których różnica ciśnień okresowo może wynosić kilkanaście MPa jest ruchomy tłok. Tłok pracuje w warunkach, które wykluczają wykonanie i pasowanie zapewniające wymaganą szczelność. W silnikach tłokowych wymaganą szczelność zapewnia zastosowanie sprężystych pierścieni tłokowych, które razem z tłokiem i cylindrem tworzą uszczelnienie labiryntowe.

Tłoki

Tłok w silniku spełnia następujące zadania. Ruchomą częścią komory spalania jest denko tłoka, które jest narażone na duże ciśnienie sięgające (7÷15) MPa oraz wysokie temperatury ok. (250÷500) °C. Tłoki kształtowane są w taki sposób, aby było zapewnione jak najlepsze odprowadzenie ciepła z denka oraz uchwycenie i prowadzenie pierścieni tłokowych. Tłok stanowi również ułożyskowanie sworznia tłokowego, który jest elementem prowadzącym łeb korbowodu. Tłok musi być również możliwie lekki, aby ułatwić wyrównoważenie układu korbowego i zmniejszyć obciążenie silnika siłami bezwładności. Tłok powinien być wykonany z materiału mającego duży współczynnik przewodnictwa ciepła, dostateczną wytrzymałość w podwyższonych temperaturach, dużą odporność na ścieranie, dobre właściwości ślizgowe i mały współczynnik rozszerzalności.

Pierścienie tłokowe

W tłokowych silnikach spalinowych stosuje się dwa rodzaje pierścieni:
- pierścienie uszczelniające,
- pierścienie zgarniające.
Pierścienie osadzone są z luzem w rowkach naciętych na obwodzie tłoka. Luz zapewnia swobodne sprężynowanie i doleganie pierścienia do gładzi cylindrowej.
Pierścienie uszczelniające zapewniają szczelność komory spalania. Wspomnianą szczelność uzyskuje się przez labiryntowe działanie kilku pierścieni osadzonych w rowkach tłoka. Dodatkowo pierścienie odprowadzają znaczną część ciepła z denka tłoka do ścianki cylindra i dalej do czynnika chłodzącego. Pomimo przytoczonych faktów ilość pierścieni nie może być jednak zbyt duża, ponieważ spowodowałoby to znaczne zmniejszenie sprawności mechanicznej silnika poprzez zwiększone tarcie.
Wymaganą współpracę pierścieni z gładzią cylindrową zapewnia właściwy materiał. Musi on spełniać następujące warunki:
- musi być dostatecznie sprężysty, aby pierścień przylegał do gładzi cylindrowej oraz dawał się rozchylić przy montażu,
- nie powinien być za bardzo twardy, aby nadmiernie nie ścierał gładzi,
- dodatkowo powinien mieć dobre właściwości ślizgowe, aby nie ulegał szybkiemu zużyciu.
Pierścień zgarniający ma za zadanie zgarnianie nadmiaru oleju z gładzi cylindrowej i zapobieganie przed przedostawaniem się nadmiaru oleju do komory spalania.

Tuleja cylindrowa

W silnikach chłodzonych cieczą są stosowane trzy rozwiązania wykonania cylindra:
- kadłub odlany razem z cylindrami,
- kadłub odlany razem z oprawami cylindrów, w których są osadzone na wcisk suche tuleje cylindrowe,
- kadłub, do którego wstawia się mokre tuleje cylindrowe, tzn. tuleje bezpośrednio omywane cieczą chłodzącą.
Ważne, aby tuleje miały wymaganą twardość i odporność na ścieranie.