Możecie się ze mnie śmiać, ale grubo ponad trzy lata seryjny tempomat w moim "szkodniku" był sobie tylko dla ozdoby - kompletnie mnie nie interesował. Wiedziałem tylko, że go dostanę w mojej wersji wyposażenia i że pani sprzedawca podczas jazdy próbnej pokazywała mi dźwigienkę obsługi. Chyba nawet ją wtedy nacisnąłem (hihi ), ale próbowałem szybko ogarnąć inne ekstrasy.

I przyszedł sobie taki dzień ze dwa tygodnie temu, kiedy coś podkusiło mnie, żeby wypróbować urządzenie. W końcu żyjemy w świecie gadżetów, prawda? A skoro one istnieją, to warto się nimi trochę pobawić i sprawdzić, czy jedne warto, a inne nie. Uwierzcie, na drodze ekspresowej w nocy albo na lokalnej działanie tej zabawki to objawienie. Poza pofalowanymi odcinkami, gdzie "manualne" (pardon) dawkowanie gazu sprawdza się lepiej, tempomat sprawuje się świetnie!

Szczególnie godne polecenia jest to na odcinkach, gdzie miśki "stoją". Jeśli znasz miejsca, gdzie zza krzaków bardzo często mierzy w ciebie suszarka, a na radyjku mobilki milczą jak zaklęte - to mam niezawodną radę. Zwolnij do przepisowej prędkości, włącz tempomat, posłuchaj radia, omiń znajome krzaki i... zasalutuj kolegom w srebrnej Kii. Nie zarobią i nie wypunktują