Na razie ciagle 0 km, bo w zasadzie, jeszcze samochodu nie widziałem i nie zobaczę aż do września. No, ale po kolei.
Przez ostatnie kilka lat jeździłem Citroenem Saxo, który po 8 latach jeżdżenia (ze mną 4) zaczął dopominać się większych wkładów finansowych. Niby nic wielkiego, a to z drzwi zaczął schodzic lakier, a to sprzęgło nawaliło, albo coś z hamulcami, niestety koszt naprawy francuskich aut nie jest mały. Kiedy w serwisie powiedziano mi że czas najwyższy wymienić skrzynie biegów za kilka tysięcy, zaświeciło sie zielone światełko do zmiany samochodu.
Początkowy pomysł to 2-3 letnie używane, ale nie za bardzo wiadomo na co sie trafi, kto sprzedaje samochód po dwóch latach (pewnie kiepski egzemplarz i chce się go pozbyć)
Trafiłem przypadkowo do salonu Fiata w czasie "Nocy cudów", po obliczeniu kosztów (tylko z ciekawości) okazało się że koszt nowego wziętego na raty to 600 zł. - trzeba tylko było wybrać model i gotowe.
(Nie tak zupełnie bo to co chciałem było niedostępne w promocji, kolor
u też nie mozna było wybrać, ale wkońcu doszliśmy do konsensusu - jest Fiat Punto Escriva Blue &me, za 51 tys. srebrny metalic. Potem tylko wniosek o kredyt. i tutaj pierwsze przeszkody. Jestem nauczycielem i zarabiam tyle co nauczyciel. Podałem dochód (średni) trochę większy niz w rzeczywistości. Na następny dzień telefon z salonu, że trzeba przynieść zaświadczenie o zarobkach i zatrudnieniu - fajnie, na początku wakacji w szkole to już nikogo nie znajdę, a mojej dyrektorki to już na pewno. Na razie czekam na dyrekcję, choć już zaliczkę wpłaciłem, a kredyt w sumie nie wiem czy dostanę.