Bry.

Po odzyskaniu autka z rąk serwisu niezbyt długo cieszyłem się bezawaryjną jazdą.
Zaczęło się w środę rano. Wyjeżdżam do pracy. Powoli ruszam spod bloku - jest zimno, a ja jeszcze w półśnie. :D Dojechałem do pierwszego zakrętu jaki codziennie rano biorę z zawrotną prędkością 20 km/h i słyszę "dzyń, dzyń, dzyń" z deski. Nie było to radio. Rzut oka na wskaźniki i... ocho... Wściekle czerwona kontrolka w lewym górny rogu diagnostycznego kwadracika - temperatura i poziom płynu chłodzącego.
Jak czerwone, to trzeba stanąć jak najszybciej. Auto jeszcze zimne, nie ujechałem nawet 100 metrów. Zgasiłem silnik, otwieram maskę i patrzę. Ale nic nie widzę. Myślę sobie "co jest...?". Płyn w zbiorniczku jest, jego poziom nie drgnął. Wokół wszystko suche. Pod autem sucho. Chłodnica też sucha i na oko cała.
Wzruszyłem ramionami sam do siebie, trzasnąłem maską i pakuję się do auta.
Zapalam znowu. Kontrolka zniknęła. Podrapałem się po głowie i pojechałem do roboty. (Kontrolka już się w drodze nie zapaliła.)
Niestety następnego dnia sytuacja się powtarza. Zawsze rano, nigdy jak wracam popołudniu z roboty. Mówię ojcu (w końcu mechanik) co się dzieje. Niech coś doradzi.
Wypytał znajomego elektryka. Pod zbiorniczkiem wyrównawczym jest jakiś czujnik tzn. jest na dnie tego zbiorniczka, scalony z nim. Możliwe, że coś mu się odwidziało i wszczynał fałszywe alarmy. Orientacyjny koszt takiego zbiorniczka to 50 zł. Nie majątek. Chyba dla spokoju pojadę do serwisu, ale to w swoim czasie.

4.04.2013r.
Szczęśliwie udało się przywrócić ład i porządek w kontrolkach bez ingerencji serwisu. Pomogło (odpukać) płukanie zbiorniczka i przeczyszczenie styków na kabelkach dochodzących do niego.
Teraz już nic mnie nie budzi z rana oprócz budzika.