Minęło trochę czasu i kolega Michał doczekał się wezwania do sądu grodzkiego. Wezwanie jak wezwaniea na konkretną godzinę do sali. Na rozprawę stawił się osobiście musiał się zwolnić z pracy. Jakież było jego zdziwienie gdy po otwarciu sprawy sędzia zwrócił się do reprezentującego policję adwokata (?). Na pewno nie był to ten sam "inteligentny" przedstawiciel organów wykonawczych państwa polskiego. Tamtego "mordy" Michał nie zapomni . Pierwszym i jedynym zdaniem wypowiedzianym przez przedstawiciela było: wnosimy o zamknięcie sprawy. Toż ku(źw)a po co było tyle ceregieli czasu Michała, policji sędziego nerwów kosztów itp. Wszystko można było załatwić po prostu po ludzku. Niestety Michał nie doczekał się nawet przeprosin. Rada prawnika udzielona za parę złotych wskazywała iż jedyną drogą dochodzenia swoich roszczeń to sprawa cywilna przeciwko policji. Działania odszkodowawcze będą się wiązały z początkowymi dużymi kosztami, odwołaniami oraz czasem ale może gdzieś na końcu usłyszy zdanie "PRZEPRASZAM POMYLIŁEM SIĘ"