Wiele razy obiecywałem sobie, że pojadę na Motor Show i za każdym razem kończyło się na obiecywaniu. A to dziecko chore, a to jakaś impreza rodzinna, a to coś żona wymyśliła... Aż w 2013 się udało

Przyznaję, że pierwszy raz byłem na tego typie imprezie i stwierdzam, że naprawdę warto było się do Poznania wybrać. Faktem jest, że poznańskiemu Motor Show do imprez organizowanych za naszą zachodnią granicą jeszcze wiele brakuje, ale liczy się fakt, że targi motoryzacyjne są organizowane w Polsce i stali bywalcy tej imprezy zauważają, że co roku targi są coraz lepsze. Generalnie było co oglądać – motocykle, stare oldtimery, auta obecnie produkowane, auta luksusowe i super szybkie sportowe bolidy. Prawie każde auto można był dotknąć, w większości usiąść za kierownicą, a Ferrari, Lamborghini czy Aston Martina chociaż zobaczyć na żywo.

Pewien niedosyt, przynajmniej w moim odczuciu, zaprezentowała Skoda. Liczyłem na większą ekspozycję a nawet przeniesienie na targi Skoda Autolab. Jak na lidera sprzedaży nowych aut w Polsce było biednie, choć z braku czasu nie udało mi się dotrzeć do pawilonu 3 gdzie wystawiał się Volkswagen i grupa VAG a więc może i Skoda. Zabrakło też kilku marek, które w poprzednich latach były obecne na targach (przynajmniej jeśli mnie pamięć nie myli) jak Renault, BMW, Hyundai czy Opel, dla którego targi byłby świetną prezentacją wchodzącego właśnie do sprzedaży Adama.

Na minus całego obrazu Motor Show zaliczam nieprzewidziane objazdy z powodu maratonu odbywającego się w niedzielę oraz brak informacji na parkingu o formie płatności, przez co pomimo ogromnego korka wjazd na parking dodatkowo zatrzymywał koleś, który każdemu z osobna mówił, że na godziny wjazd po prawej, na cały dzień wjazd po lewej.

Poniżej drobny wycinek zdjęć, które udało mi się zrobić mimo ogromnego tłumu ludzi