Wczoraj- poniedziałek (drugi dzień Świąt Wielkanocnych) miałam bądż co bądź "ciekawy" przypadek kulturalnego zachowania kierowcy wobec drugiego kierowcy ( w tym przypadku- mnie). Jakby nie było -dzień świąteczny, wracałam ok. godz. 20.00 całą rodzinką ze spotkania rodzinnego, a ściślej- z chrzcin. Jechałam wąską uliczką ok. 30km/h w strefie i troszkę denerwowałam się, bo dziury w jezdni takie, że gdybym ich naocznie nie widziała, to bym zapewne nie uwierzyła, że takie mogą w ogóle istnieć. Właśnie w taką jedną ogromną zalaną dziurę wpadłam (nic się nie stało), ale autko zgasło. Prawdopodobnie moja wina. Za mną dojeżdżał już inny użytkownik drogi- kierowca również renaulta- z całą swoją rodziną ( z tyłu dzieci, po prawej kobieta) i zaczął niecierpliwie trąbić. Powiedźcie: ile może trwać zapalanie silnika i ruszanie z miejsca??? Przecież to tylko parę sekund. Mój mąż siedzący obok mnie dał kulturalnie znać otwartą dłonią temu niecierpliwiącemu się "dżentelmenowi", że za chwileczkę ruszamy, i wyobraźcie sobie, że zobaczyłam w lusterku wew. jak ten jegomość pokazuje nam swój środkowy palec, i mimo naszego ruszania z miejsca, dalej jechał po klaksonie. Tak prawdę mówiąc, ten pan mnie nic a nic nie zdenerwował, ale...... jakiś niesmak mi pozostał. Mimo wszystko, życzę temu panu więcej radosnego przeżywania Świąt Wielkiej Nocy.