Polonez Kier – czy ktoś słyszał w ogóle o takim modelu. Może ten co, mocno interesuje się starą motoryzacją zetknął się w jakimś artykule o takim modelu, ale zapewne nie każdy.

To powiem Wam, że był takowy model. Kolejny z serii pt. zgubiona myśl polskich konstruktorów.

Kiedy do produkcji wchodził Polonez Caro, miał stanowić zupełnie nową jakość w stosunku do starego Poloneza MR78. Nowoczesny przód w stylu lat 90., tylne światła zerżnięte z Golfa II (oczywiście były już w modelu „akwarium”, masa usprawnień, ulepszeń i upiększeń – wszystko to sprawiało, że Caro był murowanym kandydatem na bestseller. Jednak jak opowiada Wiesław Marmota, jeden z inżynierów FSO – „oprócz Caro potrzebowaliśmy także modelu, który porwałby serca potencjalnych nabywców, czegoś czym można byłoby pochwalić się za granicą, aby zwiększyć potencjał eksportowy modelu Caro. Oczywiście chodził nam po głowie samochód typowo sportowy, na to jednak nie dysponowaliśmy odpowiednimi środkami finansowymi”. Na szczęście okazało się, że do wykorzystania nadają się jeszcze formy do tłoczenia nadwozia Poloneza trzydrzwiowego. Postanowiono zatem dodać do niego przód i tył od Caro i tak powstał model Kier. „Kier był naszą autorską odpowiedzią na zapotrzebowanie zarządu na samochód emocjonujący” – ciągnie Marmota – „zrobiliśmy go z tego, co było, przy możliwie najmniejszym wkładzie finansowym. Trudne czasy nie pozwoliły na budowę auta od podstaw”. Powstał oczywiście problem, jaki silnik powinien napędzać Kiera. Z dobrze poinformowanych źródeł dowiedziałem się, że prowadzono rozmowy z BMW, które miało dostarczać 16-zaworową jednostkę z modelu 316is oraz z Fordem, który proponował znacznie większy i bardziej paliwożerny silnik 2.9 V6 EFI, jednak w podobnej cenie co BMW. Powstały trzy egzemplarze Kiera, które były w pewnym sensie nośnikami nowych rozwiązań, które miały być w przyszłości zaimplementowane przez FSO do modelu Caro, nigdy jednak do tego nie doszło. Jeden z Polonezów Kier miał jednostkę BMW, jeden – Forda, a trzeci opuścił prototypownię bez silnika. Potem włożono do niego standardową jednostkę 1.6 MPI. „W samochodzie z silnikiem BMW zamontowaliśmy kompletny układ hamulcowy z elektronicznym urządzeniem przeciwblokującym” – wspomina Wiesław Marmota – „a w tym wyposażonym w jednostkę Forda – urządzenie schładzające kabinę pojazdu, bardzo przydatne latem”. Dwa samochody, każdy w innej specyfikacji, przedstawiono do weryfikacji zarządowi FSO, który odrzucił oba pomysły i nakazał anulowanie projektu Kier. Samochody stały przez kilka lat w prototypowni, a następnie zostały zdemontowane. Części z nich wykorzystane w innych pojazdach, jednak gotowy ABS i klimatyzacja do Poloneza nigdy nie wyszły poza sferę prototypu. Trzeci prototyp Kiera został odkupiony przez pracownika prototypowni i znajduje się do dziś w jego rękach. Został uzbrojony – jak już wcześniej pisałem – w podzespoły standardowego Poloneza. Niestety, po kolizji w 2001 r. samochód został polakierowany na nowo i stylowe szparunki z napisami KIER zostały bezpowrotnie utracone. Szkoda, bo ten niepozorny samochód to historia polskiej motoryzacji i jeden z najmniej znanych prototypów, które kiedykolwiek zbudowano w warszawskiej FSO.