Wczorajszy dzień był jednym z najgorszych jaki zdarzył mi się w mojej motoryzacyjnej historii. Spadł śnieg i zrobiło się niewyobrażalnie ślisko. Gdy wyjechałem z garażu trafiłem na porę powrotów z pracy. Pierwsze hamowanie na śliskiej drodze i od razu przerażenie. Nie hamuje mi tył. Skrzynia automat pcha samochód bo brakuje hamulców z tyłu. Tylko szybkie wrzucenie luzu uratowało mnie przed walnięciem w inny zaparkowany samochód. I jak ja miałem dojechać do domu ? Pomyślałem sobie, że na uczęszczanych drogach powinno się dać jakoś jechać. Trasa z Wilanowa na Saską Kępę powinna się jakoś udać. Nic z tego. Most Siekierkowski stoi od samego początku. Tak źle tutaj jeszcze nie było. Myślałem,że jakiś duży wypadek był. Ale nic takiego,po prostu cała Warszawa stała w totalnym korku. A ja chciałem kolegę zostawić na Szembeka. Co mnie podkusiło, żeby akurat taką trasą jechać. Korek się nie kończył. Most przejechałem chyba ze średnią jednocyfrową a dalej wcale nie było lepiej. Aż tu nagle widzę dym jakiś leci spod maski. I to jak. Nie ma gdzie zjechać, istna chwila grozy. Rzut oka na wskaźniki i wszystko jasne. woda się gotuje. W końcu gdy udało mi się zjechać na przystanek, myślałem, że chłodnica już wyskoczyła. Długo czekałem żeby samochód ostygł. W między czasie kupiłem dwie wody mineralne na stacji benzynowej i tak uzupełniłem wodę w chłodnicy po tym jak samochód zrobił zrzut. Wczorajszy dzień nie był miły. Wszystkie te przygody i tak przygasły przy średniej jaka wyszła mi na całej tej trasie 9 km/h , słownie dziewięć. Przeklęty dzień dla zmotoryzowanych. W takie dni żałuję, że nie mieszkam w jakimś małym miasteczku. Wszystkim Wam życzę przynajmniej dwucyfrowych średnich prędkości