Mam za sobą ogólnie ciężki tydzień, praca od świtu do zmierzchu przewiązane wieloma przejazdami, ponad 1100 km po aglomeracji śląskiej z dwoma wyjątkami, czyli wyjazd do Radomska i w okolice Żywca.

W tym tygodniu starałem się jeździć spokojnie, ale to, co się działo na drogach potrafiło wykończyć. Poniedziałek zacząłem od dmuchania, ale nie o tym chciałem napisać.

Jadąc w piątek z Mikołowa do Radomska, przejazd między awariami, to, co działo się na drogach prosiło o pomstę do nieba, kilkakrotnie bym uczestniczył w kolizjach drogowych a zwłaszcza na wysokości Katowic. Warunki pogodowe nie były najlepsze, co widać na załączonym filmiku a w tle słowa piosenki ,,...nie ma jak śląskie lato...", tak dla relaksu.

Ludzie zamiast jechać troszkę wolniej starają się omijać kałuże bez zapowiedzi, patrząc w lusterko niewiele brakowało a ciężarówka zmiażdżyłaby samochód jadący za mną, masakra.

Na DTŚ ludzie jadący 50 km/h środkowym pasem a co, że dozwolone jest 100, on jedzie! Kawałeczek przed Częstochową pojawił się Ford Mondeo Kombi jadący lewym pasem 60 km/h, droga pusta, ale kierowca za nic nie chciał zjechać na prawy pas.

Byłem bardziej wykończony przejazdami niż całą pracą, na wieczór nawet nie wiedziałem kiedy zasnąłem.

Wczoraj miałem znowu jadąc pod Żywiec potrzebowałem 43 minuty by dojechać do Bielska, super się jechało, ale podróż przez Bielsko w południe potrafi zniechęcić do wszystkiego. Zmienianie pasa ruchu to ciężka sprawa jak ludzie jadą na rodzinne zakupy a najlepsze jak najpierw skutecznie przyblokują zmianę pasa a za 150 m burak skręca pod dom, żeby było mało drugi delikwent, któremu też się śpieszyło, zatrzymuje się 300 m dalej bez używania kierunkowskazów!

Przestałem się denerwować i postanowiłem w ten agresywny dzień jechać spokojnie dalej i jedno szczęście, że nie dałem się wytrącić z równowagi, parenaście kilometrów za Bielskiem tuż przede mną cztery autka już żadnego odstępu bezpieczeństwa nie miały.

Ale przynajmniej droga powrotna była spokojna i aż do Mikołowa nikt mi drogi nie zajechał, cud.